Bahar müjdesini çiðdem veriyor. Karþý ki daðlarda karlar eriyor. Ýnsanoðlu belli sona yürüyor. Bu þehirde zaman huzurla geçer. Muhabbet erbabý bu þehri seçer.
Topraðýn yaðmura hasreti bitmez. Umut yaþam baðý gönülden gitmez. Sevgisiz insanlar beþ para etmez. Bu þehir ruhuma mutluluk sunar. Mazisi þerefli tarihi çýnar,
Hüzün kývamýnda hayat sersefil, Duygular karýþýk hisler çetrefil. Sevgi sözcüðüne kim olur kefil. Bu þehirde mevsim hazana döner. Hüznün kasaveti gönüle biner.
Sözler þamar gibi ayaz daha sert. Varlýðý sýkýntý yokluk ayrý dert. Yine de her hale þükreder bu fert. Nevþehir’de zaman suskun ve yanýk, Sevdaya, çileye bu þehir tanýk.
Gecesi, gündüzü yazý ve kýþý, Hem umut, hem ateþ yârin bakýþý, Izdýrap yolunda çile yokuþu. Bu þehir katlanýr kedere, aþka. Bu þehirde sevda umut bir baþka,
18/05/2012 Yaþar TAÞKESEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GARİPYAŞAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.