EFENDİM
Yüzümü kýzartýp Huzura vardým,
Özüm kapýnýza kuldur efendim.
Eþiðinde durup yüzümü sürdüm,
Perdeyi Aradan kaldýr fendim.
Erdemli vakarlý duruþ kalmadý,
Boþalan makamlar geri dolmadý .
Ýnsanoðlu kadir kýymet bilmedi,
Bu nasýl gidiþtir, hal dýr efendim.
Ýhanet oklarý sinemi deldi
Memleket nereden nereye geldi
Meydanlar namerdin elinde kaldý
Önümüz bir çýkmaz yoldur efendim
Yurdumuzu sardý kara bulutlar
Günden güne tükeniyor umutlar
Eþkiyadan alýnýyor komutlar
Esaret yaþatma öldür efendim
Yezitler hortladý dardadýr canlar,
Deðerler tükendi oldu olan lar .
Yaþ diye gözümden akýyor kanlar,
Medet eyle bizi güldür efendim.
Zeki Ateþ dara düþtü yolumuz,
Kürekten kýrdýlar kalkmaz kolumuz
Ýcazet geldim yüce ulumuz
Badeyi gönlüme doldur efendim.
Memet Zeki Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Zeki Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.