VAZGEÇTİM

Bu gece herþeyden vazgeçtim
Senden, senden vazgeçtim
Gelmeni beklemiyeceðim artýk
Geceleri kendime yorgan yapmýyacaðým
Yýldýzlarý daha parlak seyredeceðim bu gece
Bu gece bir çocuðun gözleri olacaðým
Yüreði, elleri olacaðým
Ellerimle tüm evreni kucaklýyacaðým
Yüreðimle ýsýtacaðým
Buz tutmuþ sevdalarý
Dokunduðum heryer çiçek açacak
Ellerim üþüdüðünde
Pantolonumun ceplerine koyacaðým
Senin ellerini aramýyacaðým bu gece
Bu gece herþeyden vazgeçtim
Beklemekten, özlemekten vazgeçtim
Arafta bir sus kadar sessizim
Yalnýzlýðýmý kutsayacaðým bu gece
En çok saadeti armaðan edeceðim kendime
Zamaný mutluluða ayarlýyacaðým
Gideni unutacaðým
Kalanla yoluma devam edeceðim bu gece
Farkeder mi deme bana
Herþey öyle bir farkederki
Kendini bile tanýyamazsýn
Beni bende bile bulamazsýn
Bu gece herþeyden vazgeçtim
Kendimden, yaþamaktan vazgeçtim
Ben senden, senden geçtim bu gece
Hayallerimin sorgusunda kalmýyacaðým
Acýyý yüreðimde barýndýrmýyacaðým
Bir çýkmazýn içinde düþ kurmayacaðým
Ve kaybolmayacaðým benim olmayan özlemlerimde
Bu gece herþeyden vazgeçtim
Mutluluðumu zindana çevirmekten vazgeçtim
Ölümü sol’uðumda hissetmekten
Boþ bir odanýn duvarlarýný seyretmekten
Her kapý týkýrtýsýna gözümü dikmekten
Rüzgarýn uðultusuna kulak asmaktan
Ve olmayacak bir duaya amin demekten vazgeçtim

Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: