Ve açýyorsundur þimdi þemsiyelerini , benim dualarla zar zor yaðdýrdýðým yaðmuruma .. Kanýyorsundur bir baþkasýnýn Seni Seviyorum’una .. ne acý , bu kadar saðýr bu kadar dilsiz bu kadar kör olman bana . Eðer bir gün ne yapýyor diye sorarsan .. Yalnýzlýðýmýn yükünü taþýyorumdur oradan oraya . Daha birime ben bile katlanamazken .. Bir aynayý ayýrýyorum milyon parçaya .. Bana hiç inanmadýn ya .. Çabam onlarý þahit tutmak adýna .. Bir kere görseydin sana beni anlattýklarýnda yüzümü. Öyle büyüdün ki içimde. Bir selamla daðýtabileceðini mi sanýyorsun hüznü. Yok iþte bir kahvenin 40 yýl hatýrý . Yok öyle sevince sevilmek . Bu son þiirim sana merak etme, Üzülme sen , hayat nasýl olsa hep beni üzecek. .. .. ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlemce0 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.