YA SEN,YA SEN...

Bir nefes kadar yakýnýmdasýn fakat; ben uzanamýyor, ellerini tutamýyor, dokunamýyorum.
Buðulu gözlerimin ardýndan bakýyorum yalnýzca sana
Dokunamadýkça, acýmsý, içimi yakýp kavuran gözyaþlarýmý akýtýyorum içime
Göl oldu kalbim, okyanus oldu gözlerim, deniz misali kabardý yüreðim
Ama ben, yine buðulu gözlerimin ardýndan bakýyorum sana.

Güne, gözlerimi, kalbimi seninle açýyorum
Soluduðum her nefeste sen
Attýðým her adýmda sen
Baktýðým her yerde sen
Neydi bendeki, ölesiye baðlayan sen

Neden gözlerime mýhlanmýþ suretinle her baktýðým yerde sen,
Neden her cümlemin baþýnda, ortasýnda, sonunda, aralarýnda delicesine feryat eden, beynime þimþekler çaktýran sen varsýn
Offff …. Anlamýyorum neden bir nefes kadar yakýnýmdayken bu denli uzaksýn.

Almýyor sen,sen diyen þu beynim
Anlamýyor,gittiði her yerde senle olan þu yüreðim
Anlamýyor fýrtýnalar estiren,deli gibi sen sen diye çarpan kalbim
Anlamýyor iþte…

Anlamýyor, yüreðime kazýmýþ deli sevdan býrakmýyor beni
Ya sen, ya sen, senden gayrý ötesi yok diyor
Söz geçiremiyorum.
Uzat ellerini, çocuksu aðlayan þu yüreðimi susturamýyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: