MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KEYF_e KEDER
babidim

KEYF_e KEDER



[ italik

müfte’ ilün/müfte’ ilün/mefâ’ ilün/ müfte’ ilün





me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün


Bir Zamanlar

Düþürmezdim dilimden bir zamanlar, tek hecemdin sen
Ýçimden çýkmadýn hiç, bilmecemdin, hep ecemdin sen
Yazýk her þey masalmýþ; evvelim hem, âhirim derken
Ýçimden çýkmadýn hiç, bilmecemdin, hep ecemdin sen

Güler TURAN
me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün














Þifâ buldum  içerken  aþký, mest oldum gözüm nûru
Ve lâkin ah efendim; gayrý yoktur gönlün gayrý onûru
Ferahnâkým; gönül, sevmiþ ne yapsam bil ki nâçârým
Ve lâkin ah efendim;  âteþinden  yandý can, soldum

Sanki

içip yâr gözlerinden aþký, yýllar var ki mest oldum
Ve lâkin ah efendim; yandý rûhum, sanki test oldum
Ferahnâkým; acýr câným, kimse bilmez ki nâçârým
Ve lâkin ah efendim; yandý rûhum, sanki test oldum


Güler TURAN
me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün/me fâ î lün

Dilerken aþký senden mest olur rûhum inan


Þifâ buldum içerken aþký, mest oldum gözler etti
Ve lâkin ah efendim; âteþinden yandý can, soldum
Ferahnâkým; gönül, sevmiþ ne yapsam bil ki nâçârým
Ve lâkin ah efendim;  âteþinden  yandý can, soldum


Can Bulurum

Sildi gözüm nûru bütün, gönülde efkârýmý dün
Hâz alýrým, rûhuma gün doðar gülüm güldüðü gün
Sîneme yaslarsa baþýn; hüzün biter, neþ’e dolar
Can bulurum, cânýma can katar gülüm geldiði gün.

Güler TURAN
müfte’ ilün/müfte’ ilün/mefâ’ ilün/ müfte’ ilün



"Yine Hazan Mevsimi Galdi,,


Hüzzâm eser yel hazanda, zaman gamlý, kalpler kýrýk
Yapraklarýn rengi soldu, dudaklarda hep hýçkýrýk
Bülbül hüzünlendi dalda, boyun büken gül, hardadýr
Yapraklarýn rengi soldu, bu mevsimde hep iç kýrýk.

Güler Turan



Harâbým aþký içtim gözlerinden, ey perim






Dilpesendim, gonca tenlim, hoþ edâlým, dilberim
Aþk deminden yandý câným, günbegün ah eylerim
Bir garip ahvaldeyim yâr, ben de bilmem neylerim
Aþk elinden yandý câným, günbegün ah eylerim


Sevdâsý Henüz Gönlüme

Sevdâsý henüz gönlüme, bir kor gibi düþtü
Baðlandý ruhum; duygularým, aþka dönüþtü
Hülyâmý saran arzu; o saf, hisli öpüþtü
Baðlandý ruhum; duygularým, aþka dönüþtü.

Güler TURAN
mef’ ûlü /mefâ’ îlü/ mefâ’ îlü/ fa’ ûlün


HASRETÝNDEYÝM

Ah efendim; gönlümün sultâný, sevdâlým benim
Pek perîþan hâldeyim, câným yanar þuh_î þenim
Dilberim; emrindeyim, gel der isen hasret biter
Yoksa billâh, âteþinden kavrulur nâzik tenim.

Güler TURAN
fâ ilâtün/ fâ ilâtün/ fâ ilâtün/ fâ ilün


Güz Düþleri

boþluða uzatmýþ kollarýný kupkuru dallar
yollar kuru yapraklar sarý sarý
ayaklarýn topraða deðdiði yerler hüzün
filizlenir ilkbaharda söylenmeyen þarkýlar umudu


yýllar bu âný bekler hep
eflatuna döner gece her sonbahar
yudumladýkça havayý
 zühre kadehlere dolar; iç, içebilirsen

anýlar sýkýþýr avuçlara, çocukluk duralamalarý

yaz sýcaklýðýna özlemdir tasalar
kýþadýr titremeler besbelli
ayazda gülmek üþütür insaný

þehir gölgelenir puslu düþlerde
sönerken ýþýklar tek tek
erguvan kokulu yaz akþamlarý gelir us/una
þiirler düþer, sonra notalar, yine þiirler
yorgun hayaller silinir
ay çekilir

yine hazan mevsimi
yine sarý sarý yapraklar...

yine sen, yine hep doðduðum gün
yine Onsekiz Eylül gelir aklýma...











Bir Fasl_ý Hüzzâm mý Acep

Bin gizli hüzün saklý, gönül naðmelerinde
Her beste elem oldu, sazýn perdelerinde
Ýnler gibi teller, yayý çeksen ya dokunsan
Hep gâm süzülür, fasl_ý sitem handelerinde.

mef’ûlü /mefâîlü/ mefâîlü/ fa’ûlün







GÖLGELER

Ses çýkarmaz kaybolurken, iz býrakmaz gölgeler
Hem dokunmaz, öfkelenmez, can da yakmaz gölgeler
Git desen gitmez ve küsmez, çakma bakmaz gölgeler
El deðildir, sel deðildir, coþsa akmaz gölgeler.

Güler TURAN
fâ ilâtün/ fâ ilâtün/ fâ ilâtün/ fâ ilün













Keyfe Keder Yaraþýr

Her nefes bin katre hazdýr, sâza minnet güfteler
Ýnlesin tanburda teller, çek nevâ mîrim yayý
Kâm alýrken cümle âlem, dilde hoþtur nükteler
Raks eden dilber dönerken, olmasýn ifrat payý.

Kaybolurken serde efkâr, dert keder hem hâreler
Sunsa câm, cânân elindlen, içse can peymâneler
Lâle, sümbül, gül saçýlsýn, yükselirken handeler
Raks eden dilber dönerken, olmasýn ifrat payý.

Esmesin yel, deðmesin göz, üzmesin câným güzel
Keyf_e hat çizmek abestir, bence peymâným güzel
Bak; çalan hoþ, dinleyen hoþ, hem de hengâmým güzel
Raks eden dilber dönerken,  olmasýn  ifrat payý.

Güler TURAN
fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün















LADES Özleþimce

Dem bu dem ise; alem, neden demden demlenemez?
Hem, bu dem ise madem, dem’in almak hiç denemez!
Böyle ömr’ü periþan eden, halden hiç bilemez
Gam sarar ruhunu; can, ondan hiç eðlenemez.


Ýnsanýn mayasý, sanmayýn tümden gam iledir.
_ve_Sanmayýn ki yazýlan baht, affolmaz çiledir.


Lades olursa þayet; bu da elbet, bile biledir...


Güler TURAN

(Sözüm, ders almasý gerekenedir!)



Sensiz Haram Bana Dünya

Gitti cânân, þimdi onsuz pek periþân hâldeyim
Ah efendim, terk edilmiþ, sanki ýssýz beldeyim
Neyleyim saz, söz fasýl, dost, neyleyim ben cenneti
Ah efendim, terk edilmiþ, sanki ýssýz beldeyim


Kapkaranlýk gayrý dünyam, hep hazîn ahvâldeyim.

Güler TURAN
fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün







Kendine Gel *) (*


Ne yabanýn hükmüne boyun eðenim, ey adem
Ne de  adem, yakmaya caným denesin dem’a dem
Ne kýrýlýr  kimseye; küser,    darýlýr, gönlü-þen
Ne de sevimsiz ve de safým diyemez, þeb-i dem.


Boþa mý  hep, kurmalý hayal,  niyedir böyle, gaf
Neye  gönül af/ede ki,  lâf’ý güzâf olsa lâf
Emeði Rabbim de görecek,  buna denmez  hilâf.


Kýsaca;  kendim de sorarým ve derim, ben  neyim?
Cevabýmýn her biri bilinse de, ben   nesmeyim...


Kiþi, kendini bilmektir hüner; ne sor, ne geril, ne de ger! 


Güler TURAN

Not:
nesme: soluk alýp veren
þeb-i dem: gece aðlayan
dem-a dem: aðlama zamaný















NE BÝÇÝM DÖNÜYOR DüNYA

þimdi kuytularda saklý masum bakýþlar
kime sorsam adres bilmez
labirentlerde kaybolurum
kayýp þehir düþleri yorar beni

imler bilmece,
giz, kördüðüm
perdeler isli

cehennemde miyim,
kim bu zebaniler?


akrep zamansýz kusar öfkesini
bir el, suçlu arar dar sokaklarda
ýþýksýz geceler sinsi
sabahlar suçlara gebe


bozuldu tüm ezberim
yenik düþtüm gurura
ateþi avuçlarýma verdiler
felsefem, kitap aralarýnda mahpus

ve

güneþ saatleri, zamana asla denk gelmez
yollar hep dik
rampalarda tökezlerim


kuþluk vakti kararýr dünyam
Nil seferleri iptal
ruhum satýþa arz esir pazarý tezgahlarýnda
zincire vurulmuþ bâb_ý âli

_hiç yolcusu yok, gemi kalkmaz bu limandan_



mevsimler savaþýr us/umda
pudrasý dökülmüþ yüzler sýrýtýr
begonviller dökülür zamansýz
sýrtlar dönük umuda

__amansýz kaygýlardayým__

_yine gam yükünün fermâný gelmiþ_
farkýndayým


“halvet”te üþür  _nü_ silüetler
(külhan)da buz keser eller
nefret kahkalarý yankýlanýr boþlukta

ah gülüm, sana ne ettiler
ters giden ne


NE BÝÇÝM DÖNÜYOR DüNYA?


Güler TURAN




















3
ÜÇ NOKTA

kaç bahar , kaç kýþ geçti farkýnda mýsýn
yüzüne hasret susamýþlýðýn

hesabýný ayrý tut  kýrgýnlýðýn
tüm tükenmiþliðin üstüne sünger çek
ayrýlýk bestelerinden  seç
neva/n olsun, iç çek


özlemle beklediðin cam kenarýnda
titresin ellerin
ürkek bir serçe uçuþuna takýlsýn gözlerin
kelebek kanat çýpsýn göðsünde
soluklan, iç çek,
iç çek


meltem esintisi
sabahýn zerafetine düþsün
naðmeler yay/la gezinsin yorgun düþ kýrýntýlarýnda
çiy, yapraklarda süzülsün
dokun geçmiþe göz ucuyla

üç nokta býrakýyorum þuraya

þiir tadýnda
unutma

daha kaç güz, kaç yaz geçecek
farkýnda mýsýn?
ellerim buz kesti aðustos sýcaðýnda
üþüyorum kor ateþinle


hadi durma
götür beni
götür beni
ellerim tutsak avuçlarýna
buralarda beni unutma,
unutma...

Güler TURAN


Mâhur

demir atmýþ hüzne çekilir yay 
_notalar   tellere   dökülmezse_  
 vokalinde ses dere çaðýltýsý olur
 kuþlarýn kanat çýrpýþlarýndan, hýçkýrýk  süzülür
 ela gözlerde takýlý kalýr yaþlar

iþte, masal böyle baþlar

gözler,  asla gidilmeyecek  yerlere kayar  
 anýlar düðümlenir  
huzur,  yaþanmamýþlýklarda asýlý  kalýr
uzaklara yelken açar hýçkýrýklar 

 tarihsiz  takvim yapraklarý tek tek  düþer 
sirenler  yankýlanýr boþ karelerde

dile düþürülmemiþ, düþünülmemiþ sözler isyan ederler
anlamsýz tümceler, ürkek kalýr avuçlarda

giz 
bir biz bileceðiz   uçurumun  kýyýsýnda kalan öykümüzü
umutlarýn  nisan yaðmurlarýna   saplantýsýný
tükenmiþliðin son kýrýntýlarýnýn  nasýlda düþlerde saklý olduðunu 
biz, yalnýzca biz bileceðiz
 aklýnda kalsýn, unutma!

dipnot
sözleri    yazýlmamýþ  güfte  hep  hýrçýndýr
 güneþte buz  kesen  yürek,   suskun
ay,   perdesini  çeker 
yýldýzlar, pusar

yay ýsrarcý 
mâhur zamanýdýr
nevâ    akort  bekler
teller can bulmaya hevesli
geveþt/te  yeden 
rast/ta  karar zamaný

 sitem eder teller  mâhurca
 geçiþler,  med_cezir   
iniþler ,  hazan yapraðý
eller,    makama tutsak 

bir akþam vakti   gün batarken
   kemane,    frensiz  gezinir   kemanda 
   biteviye  inler

_Senle durmak dert_nâk eyler beni_

damlalar göz pýnarlarýnda nöbet tutar
dil,    soluksuz terennümde
yankýlanýr karelerde notalar

__seenle du u u  ur maak, deeeert_ nâk eyyyy  le e errrr   eerrr    be niiii...__

ah besteler,
ah mâhur,
 ah akþamlar...

Güler TURAN
----------------------------------------------------------------------

Mâhur

dökülmezse tellere notalar, demir atmýþ hüzne çekilir yay
vokalinde ses dere çaðýltýsý olur
 kuþlarýn kanat çýrpýþlarýndan hýçkýrýk süzülür
ela gözlerde takýlý kalýr yaþlar

masal böyle baþlar

gözler, asla gidilmeyecek yerlere kayar
anýlar düðümlenir
huzur,  yaþanmamýþlýklarda asýlý  kalýr
uzaklara yelken açar hýçkýrýklar

tarihsiz   takvim yapraklarý düþer tek tek
sirenler yankýlanýr boþ karelerde


dile düþürülmemiþ, düþünülmemiþ sözler isyan ederler
anlamsýz tümceler, ürkek kalýr avuçlarda

giz

bir biz bileceðiz   uçurumun  kýyýsýnda kalan öykümüzü
umutlarýn nisan yaðmurlarýna   saplantýsýný
tükenmiþliðin son kýrýntýlarýnýn  nasýlda düþlerde saklý olduðunu
biz, yalnýzca biz bileceðiz
aklýnda kalsýn, unutma!

giz

sözleri    yazýlmamýþ  güfte hep  hýrçýndýr
 güneþte buz  kesen  yürek,  suskun
ay, perdesini çeker
yýldýzlar, uykuda


yay ýsrarcý,
mâhur zamanýdýr

nevâ akort bekler
teller can bulmaya hevesli
geveþt/te  yeden 
rast/ta  karar zamaný


sitem eder teller mâhurca
yay, med_cezir


iniþler ,  hazan yapraðý
eller, makama tutsak


bir akþam vakti gün batarken
keman inler, yay frensiz

_Senle durmak dert_nâk eyler beni_


gözlerde damlalar
dil soluksuz söyler...

seenle du u u ur maak, deeeert naaakkk eyyyy leeerrrr eerrr beniiii...

ah besteler
ah mahur
ah akþamlar...

Güler TURAN











bu
*****************************************************

Köksüz Kareler

veda ederken þehri   bulutlar ,
hatýrýmýzý sorar birileri  inceden
tiz sesten þarkýlar yankýlanýr,
düþ kýrýntýlarý buharlaþýr mum ýþýðýnda 


sýrlarla örtülü bakýþlar, perde perde çekilir yüzüme
ellerim üþür, anýlarý yaktýkça
duman duman uçuþur gölgeler
kareler siyah-beyaz çerçevelenir boþlukta

belli ki sabahlar sancýlý bu diyarlarda

karanlýða ýþýk tutmaz tan,
bu yüzden gücü yetmez güneþin doðuma
kývranýr gökyüzü

þaþkýn, nedenlerde boðuþur nidalar
avuçlarýmdan silinir kader çizgilerim
omuzlarýmda nöbet tutar heyüla
çýðlýklar duyarým dipsiz kuyulardan

_korkarým gölgemden_

karýþýr usumda rakamsal si mgeler
denk _gelmez_ lem
bir türlü diyemem

12 =11=1
(1,5)2 = 1,51,5=2.25 tir
O halde Ö2 sayýsý;1< Ö2 <1,5

kök mü kare
kare mi kök
çözemem!

_köksüz karelere takýlýr düþ perim_


uçmak isterim,
uçmak...
çekilsin eller kanatlarýmdan
ket vurulmasýn hayallerime


gökyüzünde olabildiðince uzanan boþluk,
biraz meltem, biraz sessizlik ve  huzur
en çokta, özgürlük isterim,

uçmak, uçmak
uçmak...

engelleri kaldýrýn ortadan
lütfen

Güler TURAN

-****************************************************

1_

(Volare)


ellerini daldýr karanlýða
taþlý yollarý seç ve geç
deðsin ayaklarýn topraða
yeþersin yeniden söyleyemediðin þarkýlar

öylece gel.
gece lilaya dönsün
kadehine doldur yýldýzlarý
yudumla

bir avucuna yüreðini al
diðerine anýlarýný

uç mavi boyalý sinek uç
vo la re
Nel blu dipinto di blu

tasalarýný çaðla eriði yeþili gözlerinde gizle
kirpiklerini kýrp çýlgýnca, uç


karanlýkta gülmek bambaþkadýr

açýlýrken ýþýklar tek tek
kýrgýnlýklarý parçalara böl
yaslandýðýn düþlerine sýmsýký sarýl

önce þiir söyle, sonra

Nel blu dipinto di blu (Volare)

geceyi bitir
ay doðmadan karanlýkta
yankýlansýn sesin

Nel blu dipinto di blu (Volare)

VO LA REEEE
O oo oooo...
 Nel blu dipinto di blu...

Uç mavi boyalý sinek, uç...

Güler TURAN


















Dil Harâbým Yakma Câným

Nâr_ý  firkât  yaktý  câným, yâr_e  Yâ Rab  neyleyim?
Kýrdý gönlüm çeþm_i âhum, gayr_ý  feryâd m’eyleyim?
Yansa sînem,    rahm   eden yok,  kalb_i  vîrâným aman!
Hem garîbim,   hem perîþan,      bâri bir rast söyleyim.

Güler TURAN
fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilün






N
Ýnsaf Eyle
Ettiðin cevrin yeter yar, yaþ döker hep inlerim
Yokluðun hüznüm olur, susmaz dilim hüzzâm okur

Güler TURAN
fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilün



Ettiðin Cevrin Yeter

Ettiðin cevrin yeter yar,  geçmiyor hiç günlerim
Çektiðim ahlarla her gün, yaþ döker hep inlerim
Eyle insaf, kýyma cânâ, kýyma cânýmsýn benim
Dertliyim, hicrâný yaydan çek bu akþam, dinlerim..

Güler TURAN
fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilâtün/fâ’ilün





NAPOLÝTEN

Bir Bodrum akþamýnda,
Napoliten   yankýlanýr sahil  
Ceylan bakýþlýdýr    soprano   kýz,
’O sole mio O sole mio


 Köpürür  deniz   kýyýya vurdukça   hýrsla 
Yakamozlar göz kýrpar 
Ay öpüþür mavi sularla

Quanno fa notte e ’o sole se ne scenne,
me vene quase ’na malincunia;

Gece olunca ve güneþ batýnca
Bana öylesine bir kasvet çöker

Ýki insan 
Yani iki sevdalý için,  
Masalsý aþklaradýr    nisbet, 

 Kýz alýmlý soprano
 Erkek kaytan býyýklý bariton


Kaybolmalý gecenin renginde
Yer, zaten ahenginde

’O sole, ’o sole mio
sta ’nfronte a te!
sta ’nfronte a te!


Benim kendi güneþim
Senin çehrende
Senin simanda


Þiir gibi bir gece dökülür
Hecelerle ve mýsralarca
 Anlamak çok güç,
 Anlatmak iþkence

Ma n’atu sole,
cchiù bello, oje ne’
’O sole mio


Ama baska bir güneþ var ki
Çok daha görkemli ve ýþýltýlý,
O da senin yüzünde doðan
Benim güneþim


sta ’nfronte a te!

Ay kýskanýr, 
Güneþ, krize girer..
quanno fa notte e ’o sole se ne scenne.

Gece olunca ve güneþ batýnca.
Ses yükselir,    yükselir...

’O sole mio
sta ’nfronte a te!
Benim güneþim, benim güneþim...


Anlamam   ama,     severim Napoliten þarkýlarý
Eþlik eden kaytan býyýklý    bariton,
 LUCÝANO PAVAROTTÝ olmasa da...

Güler TURAN


Hikâye, bir Bodrum akþamýnda baþlar

...
Ceylan bakýþlýdýr soprano kýz,
’O sole mio O sole mio
Napoliten yankýlanýr sahil

Köpürür deniz kýyýya vurdukça hýrsla
Yakamozlar göz kýrpar
Ay öpüþür mavi sularla


Quanno fa notte e ’o sole se ne scenne,
me vene quase ’na malincunia;

Gece olunca ve güneþ batýnca
Bana öylesine bir kasvet çöker

Masalsý aþklaradýr nisbet, yaþanmýþlýklara inatla
Ýki insan
Yani iki sevdalý için


Kýz alýmlý soprano
Erkek kaytan býyýklý delikanlý


Kaybolmalý gecenin renginde
Yer, zaten ahenginde
Onlar için bu olmalý sevda


’O sole, ’âo sole mio
sta ’nfronte a te!
sta ’nfronte a te!

Benim kendi güneþim
Senin çehrende
Senin simanda

Þiir gibi bir gece dökülür
Hecelerde ve mýsralarca
Anlamak çok güç,
Anlatmak iþkence

Ma n’atu sole,
cchiù bello, oje ne’
’O sole mio

Ama baska bir güneþ var ki
Çok daha görkemli ve ýþýltýlý,
O da senin yüzünde doðan
Benim güneþim

sta ’nfronte a te!

Ay kýskanýr,
Güneþ, krize girer..

quanno fa notte e ’o sole se ne scenne.

Gece olunca ve güneþ batýnca.

Ses yükselir, yükselir...

’O sole mio
sta ’nfronte a te!
Benim güneþim, benim güneþim...


Anlamam ama, severim Napoliten þarkýlarý
Eþlik eden Kaytan býyýklý,
LUCÝANO PAVAROTTÝ olmasa da...

Güler TURAN




Orijinal sözler (Napoliten)
Che bella cosa e’ na jurnata ’e sole,
n’aria serena doppo na tempesta!
Pe’ ll’aria fresca pare già na festa
Che bella cosa e’ na jurnata ’e sole
Ma n’atu sole,
cchiù bello, oje ne’
’O sole mio
sta ’nfronte a te!
’O sole, ’o sole mio
sta ’nfronte a te!
sta ’nfronte a te!
Quanno fa notte e ’o sole se ne scenne,
me vene quase ’na malincunia;
sotto ’a fenesta toia restarria
quanno fa notte e ’o sole se ne scenne.
Ma n’atu sole,
cchiù bello, oje ne’
’O sole mio
sta ’nfronte a te!
’O sole, ’o sole mio
sta ’nfronte a te!
sta ’nfronte a te!


ve
Türkçe çevirisi
Ne güzel bir þeydir, güneþli bir gün,
Hava nasýl da durgun fýrtýnadan sonra
Öylesine taze ki hava, sanki þimdiden bayram gelmiþ
Ne güzel bir þeydir, güneþli bir gün,
Ama baska bir güneþ var ki
Çok daha görkemli ve ýþýltýlý,
O da senin yüzünde doðan
Benim güneþim
Benim kendi güneþim
Senin çehrende
Senin simanda
Gece olunca ve güneþ batýnca
Bana öylesine bir kasvet çöker
Evinin penceresinin altýnda otursam
Gece olunca ve güneþ batýnca.
Ama baska bir güneþ var ki
Çok daha görkemli ve ýþýltýlý,
O da senin yüzünde doðan
Benim güneþim
Benim kendi güneþim
Senin çehrende
Senin simanda











Gittin ya Gittin, Ve bir hüzzam þarký tutturdum ardýndan. Yalnýz akþamlarý sardým, yorgun düþlerime. -Yoktun ya.. Artýk her yer zýndan... Bakakaldým... Yollarda aklým. Aklýmda sen vardýn... Gittin! Yaralý ceylan gibi mahzûn Öylece kalakaldým Duysam diyordum Sesini... Neva/dan Yanýmda, yakýnýmdaydýn... Sýzlandým! Sýzýlar sardý. Zaten hep vardý... Güler TURAN


’Olmaz ilâç sine-i sadpareme,çâre bulunmaz bilirim yâreme,,. Hacý Arif Beyin segah þarkýsý. Çaresiz hastalýða yakalanmýþ eþi için bestelediði þaheseri. Burukluk sezilir melodide. Nüanslar içlidir, yakýcý... Çaresizliðin iz düþümüdür notalardaki... Hep þarkýlar hüzzam, hep þarkýlar segahtýr bilirsiniz ...Kayýp gidiyorsa elimizden eðer, bir þeyler.. Ýþte o zaman, yaþamýn anlamý kalmaz.. Gri bulutlar kaplar her yanýmýzý... Zamansýz bükülür boyun, kadere râm olunur ya da.. Uþþak sa dudaðýmýzdan dökülen þarkýlar, aþk baþlamýþtýr guþe-i derunda... Bir baþkadýr mevsimler o zaman . Her dem newbahar... Þiirde elem, þiirde hüzün var.. Kaybetmenin acýsý mýsra mýsra. Bilmiyorum ne demeliyim? Teþekkürlerim, hissettirdiðiniz bu eþsiz deðerde... Efendim, tam puaným ve saygýmla!



Geçti zaman gâh_i hüzün, ya gâh_i naz, sâz ile yâr
Gâh_i gülüp kâm alarak, ya g



















h_i bin nâz ile yâr
Gâm_ý atýp neþve dolan gönül coþar hâz ile yâr
Biz de çalýp coþtu isek, keyifti dilbâz ile yâr.

Güler TURAN(babidim)
müfte’ilün/müfte’ilün/mefâ’ ilün/müfte’ilün


Kim olsa kahreder kim olsa býkar
Feryadý figaný ayyuka çýkar
Sen insafsýz avcý bense kör þikar
Görmeden gezdimse sebebi sensin

Aþk vefayla baþlar devamý saygý
Sadakat sunsaydýn kalmazdý kaygý
Deryada damlaymýþ sendeki duygu
Bilmeden yüzdümse sebebi sensin

Hüznümü hicaza, hüzzama daðýt
En içli þarkýya sýðmaz bu aðýt
Her gece elimde bir kalem kaðýt 
Þiirler yazdýmsa sebebi sensin

Tutkun DURUKAN



Gelsen Ne Olur

Yýllardýr görmedim, özledim seni
Alo deyip; selam versen, ne olur
Can parçam, gönlüme sözledim seni
Çat kapý yapsan da, gelsen ne olur.

Çok mu þey isterim, sevdadan yana
Ýçimde ateþin, azaptýr bana
Bilmezsin yokluðun, tak etti cana
Çat kapý yapsan da gelsen, ne olur.

Umudum kaybolup, ömür bitmeden
Yemin billah ile, tövbe etmeden
Muradým almadan, göçüp gitmeden
Çat kapý yapsan da gelsen, ne olur.
Güler TURAN



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.