Verir!..
Akan yaþlarýmýn, ne deðeri var,
Topraða düþünce, kuruyuverir,
Bu yol da gezmenin, ne gereði var,
Aþkla kýzan tava da, eriyiverir…
Hesap sorulmaz ki, gönlü cefa da,
Hicraný dost sanýr, sarýlýp, yatýverir,
Yaþayan aþký dýr, kendi hülyalar da,
Hiç eksiltmez, der de derdi katýverir…
Güller dalýn da, tomurcuk, nazen de,
Ýlgisiz kalýnca kurur, daldan atýlýverir,
Gösterilse beklenen alaka, bazen de,
Baþýný göðsüne dayayýp, yatýverir…
Göremedim ki sen den aþký-vefayý,
Ýþte bu yüzden, mecnuna ceviriverir,
Bir kere gönlün den duysam fýsýltýyý,
Karmaþýk kafam, kendine, geliverir…
Sevdamý, tozlu raflarda mý býraksam?
Kalbin de yer yok ki, tozlara katýlýverir,
Pazarcý tezgahýn da, dizili kalsam,
Üç beþ güne kalmaz, inan, satýlýverir…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
25.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.