Biz Ayrildik Diyemedim
Savrulan ruzgarlar oldum
Yollarim bitmezken surekli yurudum durdum
Ben bu yurumeye basladigim sokakta seni kaybettim
Biz ayrildik kimseye soylemedim;
Kuytu koselerde kendi kosemde sessizce agladim
Çigliklar attim, bagirdim, acimi duyurdum
Kimse bilmedi beni, icimdeki seni, oylesine seninleydimki
Kimseye ayrildigimizi soyleyemedim;
Gokyuzu karanlikti sen giderken
Oylesine cagresizdimki ellerini benden cekerken
Gitme demek isterken oylece dona kaldim sanki
Biz ayrildik ama dilim soyleyemedi;
Uzaklarda olmak nekadar zormus
Gozlerini ozluyorum ve en cokta o sicak nefesini
Sessizce girdigin hayatima buyuk darbelerle veda ettin
Kalbimin prensi iken ayrildigimizi nasil soylerim;
Gozlerim aglarken silen kimse olmadi ilik ilik akan gozyaslarimi
Gecelerce yastigimi dostum bilip kahroldugumu
Odamda dort duvarlarla bogustugumu
Biz ayrildik diyemedim ben;
Usuyorum her yer buz soguk
Sen cekip gittin ama nereye bu yolculuk?
Adini sen koy derdin ben ise derdim Sonsuzluk
Biz ayrildik artik yok olduk;
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aciyicekenanlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.