O adam’dý bana önce,
Saygýyý öðretip
Sonra da sevgiyi gösteren.
O adam’dý,
Beni yanlýþ yoldan,
Doðru yola sürükleyen.
Hiç bir zaman,
Çayýna üç þeker atmadý o adam.
Asla attýrmadý gururunu ayaklar altýna.
Ve o adam’ýn þimdi;
Gecelerinin tüm yýldýzlarý yaðmýþ,
Sakallarýnýn üstüne.
Kaderinin çizgileri mesken kurmuþ yüzünde.
Hayatýn bütün aðýrlýklarý
Çökmüþtü gözlerine.
O adam
Asla haram lokma yemedi
Ve yedirmedi hiç.
Ne gözlerini sert bir bakýþ,
Ne de dilini sövmek için kullandý o.
Çünkü o adam;
Adam’dý ve harbi delikanlýydý.
O adam bir babaydý,
Benim Babamdý O ADAM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.