Alarm çaldý yine
Gözlerimi yalnýzlýða açtým
Derin bir yalnýzlýk çektim ciðerlerime
Yavaþ yavaþ verdim yine o yalnýzlýðý dýþarýya
Lavobaya gittim
Yalnýzlýkla yýkadým yüzümü
Kahvaltýda yalnýzlýðýn yanýnda yalnýzlýk içtim
Yalnýzlýðý geçirdim yine üstüme
Kapýmý yalnýzlýða açtým
Ve dýþarý ilk adýmýmý yalnýzlýða attým ben
Dýþarýda durdum yalnýzlýðýn vücudumu ýsýtýþýný hissettim
Yalnýz insanlara,aðaçlara,hayvanlara baktým dakikalarca
Ve ilk defa karar verdim
Yalnýzlýða çýktým koþar adým
O kadar yüksekteydimki karýncaydý her bir yalnýz insan
ve tekrar yalnýzlýðý çektim ciðerlerime ve býraktým kendimi
Yalnýzlýða
O an o kadar özgürdüm ki yalnýz bir kuþ gibi uçuyordum
Yalnýzlýk sardý yerde kollarýyla beni
Gözlerimi açtým
Artýk yalnýz deðildim ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.