Senle Ben
Senle ben,
Bir elmanýn iki yarýsý deðiliz ki,
Hiçbir zaman yakýþtýramadýk beraberliði kendimize,
Ne ellerimiz kavuþtu birbirine,
Çölde esen sam yeline hasretle yüzünü dönen mecnunlar gibi,
Ne gözlerimiz kilitlendi,
Aþk filmlerindeki ünlü aþýklarý kýskandýrýrcasýna
Senle ben,
Ýki çift kutupmuyuz ki,
Sürekli birbirlerini iten.
Çünkü,
Ne ikimizi yanayana gören var,
Ne de yeni evlenecek çiftlerin podyumda yürüdükleri gibi
Mutluluklar içinde elele tutuþtuðumuzu
Senle ben,
Neyiz biliyormusun aþkým,
Allahaþkýna bakma yüzüme soru sorar gibi þaþkýn þaþkýn,
Kimseyi ilgilendirmez bizim birlikteliðimiz,
Kimsenin kimseyle alakadar olmadýðý bir dünyada,
Yaþýyorsan ve hissediyorsan en güzel ve romantik duygularýný aþkýn
Ýçinde hiç kýrýntýlarý kalmamacasýna yaþamalýsýn.
Senle ben
Olamýyoruz bir türlü sokaklarda gýpta ile baktýðýmýz liseli aþýklar gibi,
Sana kavuþmayý diledikçe,
Dumanýný tüttürerek bilinmeyen diyarlara giden trenler gibi uzaklaþýyorsun
benden.
Soruyorum hep kendime,
Neden aþkým
Neden?
Çünkü senle ben,
Çünkü senle ben hiçbirþey deðiliz
henüz tanýþmadýk
Ya da ben tanýtamadým kendimi bir türlü sana korkaklýðýmdan ötürü
Dolayýsýyle,
sen sadece hayallerimi süslüyorsun sadece benim
Ama bir gün mutlaka...
mutlaka diyorum.
Bekle beni gülüm,
hiç üzme kendini melankolik aþýklar gibi,
çok ama,
Çok yaklaþtý günüm.
Erhan YURTSEVER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.