Demir Leydi

Aðýrdan doðruldu
Topladý ne varsa eski tarihten
Þöyle bir baktý küçük gözlerle
Diyordu ki: bitti
Bu iþ çoktan
Anlayacak kadar
Aklýn mý noksan.

Bir an kalbim durdu sandým
Ellerim terledi
Ýçim sýkýldý
Gözüm önüne bir perde indi
Kalkamadým yerden
Neydi aðýrlýk
Bir anda her þey kapkaranlýk.

Birazdan kendime geldim
Ve bir dönüp baktým neydi olmayan
Karþýmda duran bir insan deðil
Civatadan, kaplodan modern bir insan.

Ellini uzattý hoþçakal derken
Buzdan daha soðuk çelikten
Ürperdi içim
Nasýl olmuþtu
Ben böyle çelikten, plastikten
Yüreði metal birini sevmiþtim.

Gözlerine baktým on an
Donuk silik bir resim geçti
Sanki parkot okuyan cihaz
Bana en düþük fiyatý biçti.

Mekanik bir hareket yaptý yerinden
Dönerken içim bulandý benim
Neydi bu Allah’ým, nasýl bir sevgi
Ruhu alýnmýþ, demirden leydi.

(Nisan 2013 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: