Döngü
Yetmiþ yýllýk yoldan ben bu Umman’a,
Damlaydým ýrmaða karýþtým geldim.
Gönül sevdalandý o ilk fermana,
Namusu ekberle tanýþtým geldim.
Gün oldu kendimi daðlara vurdum,
Gün oldu tenhaya çekilip durdum,
Gün oldu baþýma yýkýldý yurdum,
Nice zulmetlerle yarýþtým geldim.
Bir zamanlar var ki, aðlar gülmezdim,
Çilem tükenmezdi,dertten ölmezdim,
Arardým sorardým, çare bilmezdim,
Bir bileni buldum danýþtým geldim.
Ben bende arayýp buldum o þahý,
Zatýyla kaplamýþ cümle ervahý,
Okuyalý beri Sünnet-ullah’ý
Âlemle küs idim barýþtým geldim.
Devleti âli’den alýnca vize,
Ýçerden içeri, gel oldu bize,
Yedi derya denen sonsuz denize,
Yüzmece dersime çalýþtým geldim.
Aþkýn kanadýna kanatsýz bindim,
Zevkimle zatýna erdim efendim.
Kâh göklere çýktým, kâh yere indim,
Geçtiðim yerlere alýþtým geldim.
Vardým sarayýna çýktým huzura,
Pakine yüz sürüp, erdim o nura,
Yaralý gözümde, yer yok kusura,
Aþký muhabbetle sarýþtým geldim.
Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.