SANA SUSKUNUM....

Susuyorum;
Sevgimi,yýllar sonra sana merhaba diyen,
Þu deli,þu sevgiye susamýþ kalbi daðlamak gelse de
Seni sevdiði için kýyamýyorum...Susuyorum...

Biliyormusun sana bu þiiri yazarken
Aðlamýyorum ama burnumun direði sýzlýyor....
Neden be sevgili seni þu gönül çok sevdi?
Sevdi de sevdiði gibi de kaybetti.....

Ve ben isterdim ki yýllarýn yorgunluðunu,
Sende dindirmek,sende susuzluðumu bitirmek,
Sende kaybolup,sende varlýðý bulmak....
Ama senden bana sadece kocaman bir
Suskunluk kaldý....Sustum.....

Þimdi nasýl çarparsa var gücüyle karayel
Durgunluðu suskunluðu"SON"diye
Öyle çarpar sevgine baþ kaldýrýþým
Öyle çarpar öyle ses verir acýlý
Yalnýz sen der yanlýz sen....

Ve ben yaðmurun tüllediði
Yüreðimin kimsesizliðinde,
Yetim akþamlarýn iç çekiþlerini duyuyorum....
SUSKUNLUÐUMDA.....

TUANA ÇELÝK....
Sosyal Medyada Paylaşın: