Yuvasýz kuþlar gibi ,
yýllardýr kader aðacýnda ,
kanatlarýmýzý çýrptýk .
Umudu olmayan ,
kaybolmuþluðun /
yitik sözcüklerin /
karanlýk dallarýna sýðýndýk .
Beklenmedik sevgilerin ,
geç kalýnmýþ sevdalarýna /
kanatlarýmýz çarparken ince ince ,
süt beyaz pembe haziran sukunetlerini ,
asi mavi uçurumlarýn, son suskunluðuna gömdük .
Dünden kalma fýrtýnalar ,
pencere önünde /
sonsuzluða uzanan /
uðultularýný beklerken ,
sevgiye seviydik ,
sevgisizliðe sevgili ,
umuda dilenci olduk ...
sahi ...
biz bizi ...
neden sevdik ?
sahi ...
biz bizi ....
hangi yönümüzle sevdik ?
sahi ...
þimdi ...
biz bizi ...
neden kontröl edemeyiz ?
Gülay GÖKTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.