Yangın var
Utanmak içinden, edep yüzünden,
Sýyrýlan kendini, âlâ sanýyor.
Binlerce eðrilik çýkar düzünden,
Doðrusu; doðruyu yanlýþ tanýyor.
Küçükte saygý yok, büyükte þefkat,
Adap ihlalleri katlandý kat kat,
Fantezi yaþama çevrilen dikkat,
Deriyi kemikten söküp alýyor.
Kazanan kibirli, kaybeden pusmuþ,
Sohbetin içine cahiller kusmuþ,
Davulcu yanýnda sazende susmuþ,
Soluðu yetmeyen zurna çalýyor.
Moderin dünyanýn uyanýklarý,
Þeytanca planýn iz tanýklarý,
Anarþi terörün öz sanýklarý,
Taþlarý baðlayýp, iti salýyor.
Cebi para gören çabuk azarken,
Dost bile dostuna mezar kazarken,
Eli kalem tutan þiir yazarken,
Erbabý þuara geri kalýyor.
Ýnsanlar reklama çabuk bayýlýr,
Moda dilden dile hemen yayýlýr,
Gayri meþru þeyler meþru sayýlýr,
Hayaller gölgeyi ne çok anýyor.
Ýstekler kullarý, kula kul eder,
Daha evlenmeden kýzý dul eder,
Zengin tenekeyi altýn pul eder,
Yoksul ekmeðini zehre banýyor.
Ýncelik nezaket kavramý bitti,
Ayýpta onunla beraber gitti,
Erdemler yok oldu, fazilet yitti,
Ar damarý çatlak, yürek kanýyor.
Ýhtiras dumaný nefes kesiyor,
Avaz et yaralý, sende sesi yor,
Belliki içinde lodos esiyor,
Hidrojeni bitmiþ, derya yanýyor.
21.10.2010...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.