Seni düþündüm yine, sýðmadýn gecelere Rüyalarda uykumu, böldün mü sanýyorsun? Seni böyle iþlerken, þiirde hecelere Ben ölmeden sen bende, öldün mü sanýyorsun?
Çektirip dursan bile bana yýllarca zulüm Bir gün elbet seninde kapýný çalar ölüm Yarýna kalýr belki, yanýna kalmaz gülüm Beni bedbaht ederken, güldün mü sanýyorsun?
Aklýna gelmedim hiç, sen aklýmda donarken Serinletirsin sandým, aðýr aðýr yanarken Yüreðimde gün be gün fýrtýnalar koparken Beynimden geçenleri bildin mi sanýyorsun?
Elinden tutan olsam, bu dünya zorken böyle Ýçimde yanan korsun, çýkmak kolay mý öyle Senin için özelsem, gel de yüzüme söyle Mesafeler koyarken, söndün mü sanýyorsun?
21.04.2013 Þavþat Avni Temiz Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.