Yaðmur yaðarken en yüksek tepelerin ardýna, Buraya rahmetini göndermez, buralar hep fýrtýna, Bu topraklar yaðmurla deðil göz yaþlarýyla ýslak, Burda hüzün, burda keder, burda ayrýlýk var yaðmur namýna.
Eðer tutsaydýk, tutmasýný bilebilseydik yüreklerimizden, Hiçbir þey eksilmezdi o umut dolu sevgimizden, Bilebilseydik eðer kopmadan sýmsýký sarýlmayý, Bugün göz yaþý deðil neþe fýþkýrýyordu gözlerimizden.
Göz yaþý, var hüzün var, keder var inkar etmem, Ben yaþadýðým acýlarý elbette bir anda silemem, Ne kadarda kahroluþlarda olsada bu aciz vücudumuz, Umudu tamamen yüreðimizden sildik diyemem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞEHR-İ ŞİİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.