YİNE SENSİZ ÖLDÜM SEVGİLİ
Sensiz bir akþam üstü sevgili
Aramýzda uçurumlar kadar yol var
Dönersin diye, her gece bekledim seni
Dönmedin diye, yine sensiz öldüm sevgili
Bulutlar dolmuþ taþar topraða
Benimse içimden nehirler akar
Sen sarmadýn diye, üþürüm sevgili
Gelmedin diye, yine sensiz öldüm sevgili
Sesini duyunca dünyalar benim olurdu
Yaþamak seninle güzeldi, ardýna bakmadan gitmeseydin
Yokluðunda kaldým üþürüm sevgili
Sen yoksun diye, yine sensiz öldüm sevgili
Yüreðim yanar sensiz boynum bükülür
Gözlerimden kanlý yaþlar dökülür
Sonbaharda yapraklar dökülür
Elin elimde yok diye, yine sensiz öldüm sevgili
Çiçekler küser sensiz bahar solar
Þu gurbette ömrüm tükenir
Nefesim kesilir, soluðum biter
Gözlerin gözlerimde yok diye, yine sensiz öldüm sevgili
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.