Ben desem ben değil, aşk desem hakkım değil!

Halin insicamýndan kal etmeliyim
Göçüp gitmeden periþanlýðýmý ayan edip, gözyaþý dökmeliyim
El açmaya yüzüm olmadýðý halde, rahmetine sýðýnýp þefkatine iltica etmeliyim
Nefesime müddet tanýyan, bahtým için kalbime bakan, iradem ve aklýma hükmedene dönmeliyim

Ne kadar varlýðým ve sýfatým varsa
Emanet edilenler adýna nefsimi palazlayýp, haykýrsamda
Her melaneti iþledikten sonra, hevesin peþinden koþturan ve yaþatan her yola
Ölüm içimde olsa, korku cehlimden uzaksa, ruhum ve kalbim figan içinde hicrana salýnsa ve halime acýsa

Kime ne söylenir, heva uðruna yardan mý geçilir
Can kim için edep ve irfan konusunda, ihsan ve ihlas noktasýnda serdir
Nefs terbiye edilmedikçe, azimle irade erdem konusunda ceht etmedikçe, gönül çaresizdir
Ölüm akýl ve kalp için en ibretli hakikattir, irade bahþedilmiþ kul, nasýl bir mazeretle Haktan imtina edecektir

Gönül maksudunu bulup, þevki yaþamalý
Aþkýn þiarýyla ruhunu ve zihnini arýtmalý, hak için seferber olmalý
Varlýðýný adayýp, feda olmak için mücadelenin sevdasýndan hiçbir an korkmamalý
Zaman kime seslenir, lahza hangi ibrete nazar ettirir, nefes tükenince takat niye kesilir ve alnýný terletir

Mustafa CÝLASUN


Sosyal Medyada Paylaşın: