Soðuk taþ duvarlar yapýþýr tene
Zemheride buzla korlanmak varya
Bir haber beklerim göndermez gene
Vefasýz o yârden horlanmak varya
Küskünüm bahtýma yanýyor baðrým
Ulaþmaz feleðe bu benim çaðrým
Yaðar karlar ama sönmüyor harým
Ýçin için yanýp korlanmak varya
Virane baðlarým bülbüller ötmez
Baþladý kabuslar özlemler bitmez
Zifiri geceler teselli etmez
Vuslat hayaliyle harlanmak varya
Kaderim der böyle boyun bükerim
Tenha köþelere bitkin çökerim
Issýzlarda gözden yaþým dökerim
Þu yaban ellerede darlanmak varya
Görenler acýyor garib halime
Bir kalem bir kaðýt verin elime
Dökeyim derdimi aklý selime
Utanýp ellerden arlanmak varya
Yazýlmýþ anlýma yâr için ölmek
Yakýyor tenimi ateþten gömlek
DURAK’ým der haram þad olup gülmek
Yaralý kuþ gibi zorlanmak varya
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.