Gönül Sürgünü
Gönül sürgünü aþkým bir sýðýnak arýyor
Zehir yüklü dalgalar dört yanýný sarýyor.
Ufuklara is yaðdý, hayaller düþtü dize
Umutlar can çekiþir, safran ektim benize.
Kör deðirmen misali ömrümü öðütüyor
Zaman her an içimde bir matem büyütüyor.
Baþýmda saç kalmadý kalanýna kar düþtü
Gözlerimin altýna menekþeler üþüþtü.
Geçmiþimle âtimi ayýrýr tek bir nefes
O nefes de tükenir; ne can kalýr, ne de ses.
Ürperdiðimiz ölüm, meðer gerçek vuslatmýþ
Yaratan’ýn yurduna uçan beyaz kanatmýþ.
Hiç kimse aðlamasýn baþ ucumda oturup
Bir Fatiha okusun bana Kýble’ye durup.
Bu hal bir benim deðil, her faninin baþýnda
Yapýþýr yakamýza kim bilir kaç yaþýnda.
Gayem korkutmak deðil, ne kendimi ne sizi
Allah var etmedi mi ‘’OL’’ deyip hepimizi.
Bahattin Kýzýkaya
]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.