Karanlýk çekince perdesini Bir korkuyu bölüþürdü yürekler Gözler hüzünle kendine gömülür Dil uyurdu dilde söz Uyurdu algýlar Uzaklarda bin günah ölürdü
Bir kadýn vardý Bir adam Þiirlerden fal tutan Sesleri orman büyüklüðünde Sesleri güneþe uzanan Geliþlerle kavgalý Gidiþlerde can bulan Gecenin tam ortasýnda Sýrtlarý duvara dayalý Bir kadýn Bir adam
Saati baþ döndürücü bir hýzla savurup Þafaðý çoðaltýrken zaman Bir kadýn bir adam Tedirgin ve ürkek geçerlerdi Bir boyun eðiþle girilen kapýdan En korkulan gerçeði umursamadan
Bir adam vardý Kökleri hayata uzanan Gövdesi ateþ Dallarý zehir Bir kadýn vardý Hayatýn topraðýnda çiçek açan Rengi günah Kokusu yasak Korkusu rüzgarla uçuþan
Bir kadýn bir adam vardý Adam öldü Kafayý týrlattý madam.. Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.