BAŞIMA BELÂ ŞİİR

Hecenin ecesine, Afet Kýrat ablama, saygýyla.


Bâzen tasavvuf oldun, döndün semâzen misâl
Daðlarda düzgün odun aradýn Yunus gibi
Ýbâdettin, duâydýn, Rabb ile umdun visâl
Bir dem Yusuf’tun, yerin, karanlýk kuyu dibi

Bâzen hicve dönüþtün, hak edeni taþladýn
Gördüðünde insanýn, insanlara tersini
Kâh ýlýmlý konuþtun, kâh söze sert baþladýn
Bâzý zaman ders verdin, bâzen aldýn dersini

Bâzen memleket oldun, vatan vatan çaðladýn
Uyandýrmak istedin uykudaki milleti
Her þehit haberinde mýsrâ mýsrâ aðladýn
Kýnadýn, lânetledin terör denen illeti

Somalideki açlýk, Filistindeki kandýn
Afrikalý çocuktun, feryât ettin arada
Irk, dil, din ayýrmadýn, insanlýk için yandýn
Merhem olmak istedin gördüðün her yarada

Bâzen nârin çiçektin, tabiata yazýldýn
Damla damla yaðmurdun, ya da coþkun bir dere
Etkiliydin, güçlüydün, yüreklere kazýldýn
Bâzen anlaþýlmadýn, okundun birkaç kere

Þöyle bir düþündüm de, þiir, sen ne çok þeysin!
Kâh yârin hilâl kaþý, kâh gözünün elâsý
Kadehe konulmadan içilen tatlý meysin
Senden kurtuluþ yok mu a baþýmýn belâsý!

Mustafa Çetiner.
22nisanikibin13.

.
Sosyal Medyada Paylaşın: