Hüzün çöker her akþam masama
Bir ekmek misali
Parça parça bölünür
Daðýlýr
Büyür, her tabakta bir emek
Her tabakta bir damla yaþ
Iþýklar sönmeden
Toplanmadý bu sefer masam
Yansaydý belki lambalar
Hala oradalar
Böldüðüm yerde parça parça
Payýma düþen
Yaþýmdan daha büyük bir drama
Sönse diye beklediðim sigaram,
Kalksa dediðim ayaklarým anlattý
Bir sandalye makûmiyetimi
Hani gittiðinde
Yetiþeyim diye atladýðým balkon baðýrdý
Yüzüme
Ve masa hep orada öylece
Kalkamadým diye
Hüzünler parça parça bölük yine