TUT ELİMİ
Esen rüzgara aldanýp gitme.
Tut bu elimi hara gidelim.
Rüzgara kanýp,havaya girme,
Tut bu elimi,eve gidelim.
Gölgesiz aðaç altýnda yatma,
Mazlumu üzüp günaha batma.
Gel bu sevgiyi mal mülke satma,
Tut bu elimi vara gidelim.
Aþýðým olsan okþar severdim,
Sen aðladýkça dizim döverdim.
Seni canýmdan pek çok severdim,
Tut elimi ava gidelim.
Yar zülüflerin tel tel kim ördü.
Ah ! bu gözleri sana kim verdi,
Kurudu gülüm bahçemde soldu.
Tut elimi yara gidelim.
Tut elimi ay battý batýyor,
Yandý yüreðim ömrüm bitiyor.
Her gönülde bir aslan yatýyor,
Tut elimi bana gidelim.
Bu acýya kalp asla dayanmaz.
Pek yandý gönül daha da yanmaz,
Bir sürü güzel geldi yar gelmez.
Tut elimi bari gidelim.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.