(Cüneyt’e)
Geldi ve gitti.
Varlýðýný hissettirmeden kaldý.
Yüreðime bir býçak sapladý, gitti,
Bir ömür acýtan.
Neresinden baktý dünyaya acaba?
Penceresi buzlu muydu?
Kýrýk mýydý baktýðý camlar?
Kapýsýný kapatýp da mý gitti?
Bakýþlarý mý kaldý burada,
Yoksa mutsuzluðu mu?
Ümitlerini ekebilmiþ miydi tarlalara?
Çatladý mý tohumlarý kim bilir?
Gülüþleri mâsumdu kapý ardýnda kalan.
Bakýþlarý deldi geçti baktýðý yerleri.
Rüya gibiydi elleri, varla yok arasý.
Adýmlarý nerede?
Duygularý, sevgileri kilitli kaldý odasýnda,
Ceketinin cebinde mahcup bir aþk mektubu,
Gözleri, gecelerce tavana takýlan...
Sýcaklýðý bende kaldý, üþütür ýsýtýrken.
Yarým gülüþleri ne söylüyordu acaba bulutlara?
Sessizce gitti, sessiz, dilsizce...
Vedâsý kilometreler ardýndan duyulan...
Ve kor düþtü yüreklere,
Daðlandý yürekler.
Vedâsý sessizdi, dilsizce...
Bakýþlarý orada kaldý,
Benimkilerse yolda...
Uzaktý mesafeler, çok uzak...
Acýsý, bakýþlarý, gülüþleri ateþten bir top,
Oturan baðrýma dertop.
Acelesi nedendi acaba?
Neden çaðýrmýþlardý bu kadar çabuk?
Vedasý dudaklarýnda kaldý,
Bakýþlarý gökyüzünde mahcup.
Sahibi kim cebindeki aþk mektubunun?
Neden uzak bu kadar yollar?
Hâlenur Kor
(1994 Yýlýnda Samsun’a gezmeye yolladýðýmýz, iki gün sonra acý haberini aldýðýmýz 21 yaþýndaki caným oðlum Cüneyt Kor için yazdýðým bir þiir...
Allah düþmanýma böyle bir acý yaþatmasýn. Bütün evlâtlarý ailelerine baðýþlasýn)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.