Bu gün, günlerden Cuma!..
Sabah erken saatte bir sýcak francala alalým
Dedik…
Fýrýna doðru aðýr adýmlarla yürüdüm,
Hayli kalabalýk, itiþler - kakýþlar var,
Sýra da insanlar ayný çaba da,
Kimi tek, kimi beþer-onar alýyor,
Ýhtiyaç içte, sevdikleriyle paylaþma çabasý…
Tam sýra bana geldi,
“Yok!... Veremem!.. “
“Çýkmak üzere olanlarý bekle!..”
Bir þey diyemedim çalýþana, yine þanssýz günümdeyim,
Neyse bir kenara çekileyim,
Bekledim…
Fýrýnýn sýcaklýðý;
O kadar mahmurluk vermiþ ki, dalmýþým öyle…
Omuzum da bir el:
“Hey!.. Baksana!..Yine sana kalmayacak.”
Eh, alalým dedik, bir kaç adet sar, poþetle…
Fýrýn dan çýkan,
Sýcak ekmek arasýna, tereyaðý sürmek nasýl olur bilirsin…
Ýyice emer, yumuþar ve de oldukça yaðlý,
Sonra lezzetlidir, ýsýrýrsýn, ýsýrdýkça tat artar, bir de bitmesini istemezsin…
Sana olan aþkým da öyle,
Fýrýnlarýn ateþi,
Sýcaklýðýnsa mahmurlaþma mý artýrýyor,
Yað gibi erip, karýþýyorum hayata,
Tenine karýþmaya özen!…
Sana olan tutkumun,
Bitmesini istemiyorum, tükenen ben olsam bile…
Bir francala geldi aklýma,
Bu gün, günler den Cuma…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
28.11.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.