NE ÇOK ÇALMIŞIM KENDİMDEN...

Düþündüm de bu gece
Ne çok þey çalmýþým kendimden
Nasýl hor kullanmýþým benliðimi
Heba etmiþim gençliðimi
Akýl etmeden yarýnlarýn ne getireceðini...

Bir gün de bir Allah,ýn kulu
Bu da senin hakkýndýr diye
Layýk görmedi bir pulu
Kul hakkýný yiten iflah olmazmýþ ya
Nerede bu iþin adaleti...

Gamdan kahýr çiçekleri açtý göðsümde
Tam her þeyi herkesi idrak ettiðimde
Rahat bir nefes almayý hakettim derken
Kendimi buldum buz gibi bir ameliyathanede...

Zaferini kutlamaya hazýrlanýrken fitneler
Arifeyi onlara tattýran rabbim
Bayramý da bana ihsan eyledi
Bir Derviþ,in sihirli neþteri ile
Saðlýðýmý bana geri verdi...

Bu sefer hayata gafil avlanmayacaktým
Ýþimi þansa býrakmayacaktým
Ruhumun bütün asalaklarýný
Hastanenin tehlikeli atýklarý arasýna býraktým...

Herkes çöküþümü beklerken
Saðlýk ve huzura erdim yeniden
Meðer ne çok þey çalmýþým kendimden
Oysa...
Ýnsan kendini önemsemeliymiþ ayakta iken...


Derviþ:Hem dayým hem beni yaþama döndüren doktorum.Ona kendimden daha çok þey borçluyum...

Mayýs yaklaþtýkça o kara günlerime dönüyorum.Hastane günlüðümdendi...


ÇÝMDÝK 20.04.2013



Sosyal Medyada Paylaşın: