ANAHTARI KAYIP NEFESLER

ANAHTARI KAYIP NEFESLER


Gözlerinde, sevgiye susak birkaç güvercin
Kirpiklerinin ardýnda yüreðim
Tutsak, maðrur…


Aþk çýrpýnýþlarýnda kanatlarým kýrýk
Yavaþça bakýþlarnýn koylarýna indim
Usulca, yalnýzlýðýmý demirleyip
Çýplak sularýnda kayboldum


Zaman avuçlarýmýzdan damlýyordu
Zemheriydi
Soðuktu…


Ellerin üþüyordu
Parmaklarýnýn büyüsüne yatýyor
Göðsünden orman çiçekleri kokluyordum
En çok morunu seviyordum
Saçlarýnýn dalýna bülbül olup
Kulaðýna tatlý naðmeler besteliyordum


Dudaðýna býraktýðým çoðul sýcaklýklar
Tek bedende ruhumuzu sarýyordu
Ömrümüzün baharýný yaþýyorduk


Biz birbirimizde öyle kalabalýktýk ki
Baþka hiç kimseye yer kalmýyordu içimizde!


Sonra Ben oluyordun
Ben Sen…


Yaþamýn acýmtrak kýrýntýlarýný bir valize topluyor
Kimsesizce içinden kalkan uzun yolculuklara çýkýyordum


Kürek kemiklerimin, martý çýðlýðýyla
Dilinden düþecek birkaç parça söze kanat çýrpýyordum


Fýrtýnanda güvertem sýrýlsýklam bir aþkla doluyor
Kalbimin gümbürtüsünde can buluyordum


Þimdi sensizliðin kurak ikliminde
Yüreðimi nadasa býraktým
Yüzünün deltalarýnda çýplak düþlere koþuyorum
Her an uyanacaðým korkusuyla
Ölümbaz uykulara yatýyorum


Hadi !
Hüznünü koynumda emzirdiðim saatleri geri ver
Kucaðýma tos topalak sevgiler baðýþla!


Kentin aðlak sokaklarýna umutlar saç
Eteklerimi yýldýzlarla doldur
Sonra,
Yarým yapýldak deðil
Tas tamam bütün varlýðýnla gel
Yeþil sabahlarýma yasla baþýný
Dudaðýma öpüþler as
En çok gerdanýmdan vur beni


Aþkýn en olunmazýnda müebbet yedim
Yüzüm gözüm Sen içinde
Kýmýldasam delil býrakacak
Kýmýldasam uluorta seviler saçacaðým
Gözlerinin dar aðacýnda
Ben hep sana asýlacaðým


Haydi! Korkma
Çýk uçurumlarýma
Hayatý solumdan solu
Buðusundayým aramýzdaki sisin
Bul beni!
Gamzelerimi aþk çiçekleriyle taþýr


Bilirsin…
Celladým olsan kaçmam
Soluyacak son nefesimde olsan
Baðrýndan baþkasýna yatmam
Ýdam sehpana çýksam
Gülüþünden baþkasýný boynuma takmam
Bu ömrü senden baþkasýna adamam


NURGÜL OCAK





Sosyal Medyada Paylaşın: