ne çok ateþ püskürdü atlar bir damla su taþlaþmýþ ýrmak gece yýldýzlarda iki tabutluk üç parmak yaba harman kabuðu
neden kelebek kozasýný örer kendi celladýný doðurur aþk sýçrar göðsünde aðrý ayný yerden doðar nehirler giderek ayrý yöne dökülürler
þimdi yaprak kýraðý uzak bir tepede yarým parçalýk ay orada suya çekili mil bir kahve kantasý parmaklarý eksik bir parça gölgesi uzandýðý ayin þarkýlar yüzünün yarýsý yok yüzümün yarýsý
gece hala uzun uykusuz kirpik kývrýmý daðýnýk kumlar dalgalar kýyýlarý acele dövüyor bir ileri bir geri
boðuluyorum
belki korunaklý dua deðildi elleri o orada duruyor çürümüþ iskeletler gibi
bu gece kaç tabutu sayacak þair gölgelerde ses yok, bir nida ilahi yanký
ya da ilahlar
suyun mecalsiz akýþýna deviriyorum yüzümü korku, korkuluklar kim cüret edecek uyuyanlarýn gözlerine bakmayý
kaç taþ suya adayacak kendini.
lacivert
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.