rüzgar savururken bembeyaz karlarý gecenin sessiz karanlýðýnda küçük bir çýt sesi ve açýlýr uçuk mavi boyalý dev kapý tüyleri ürperten bir gýcýrtýyla bir gölge süzülür içeri uzun boylu sessizdir uyandýrmamak için ev ahalini zaman;akþamdan gece yarýsýna bir geçmiþtir ýþýðý yakmadan,kýrmýzý vestiyerin hemen yanýndan buz kesmiþ karlý ayaklarýyla adým atar baþýný eðerek geçtiði kapýdan boþ sessiz ve soðuk odaya. titreyerek açar sobanýn üst kapaðýný öyle ya küçük kardeþ doldurmuþ olmalý kazaný odunla kömürle bir kibrit alevi bir çýra yetecektir bedendeki ve odadaki buzlarý eritmeye ya boþsa bin kahýr bela ile iner yüklükten gece kadar soðuk yer yataðý ver yorgan artýk ýsýnmak ve uyumak zamanýdýr . onu bekliyor soðuk bir yatak ve soðuk bir sabah ................................................................Erkan Açýkgöz.......04/12/1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Açıkgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.