Sen ve ben Yitirdik kuþlarýn konduðu sevda bahçemizi Sona erdi iki kiþilik aþk sahnemiz
Ne krallar gibi sofralar kurabiliriz artýk Ne kuru ekmek soðana talim ederiz Kaybettik saflýðýmýzý Þaþýrdýk geçeceðimiz yollarý Sen ayrý trende yolýp giderken Ben yerimde say’a kaldým
Sen ve ben Yani ikimiz Göz göze gelince bahar’a Güneþin ilk doðuþuyla Kuþlarýn çýkardýðý eþsiz melodiye Gece olunca parlayan yýldýzlara benzerdik Denizin coþan dalgarý gibi Yüreðimiz var derdik Oysa þimdi sen nerdesin Ben nerdeyim O coþku dolu yüreði Bize veren sevdamýz nerde Herþey masallar kadar toz pembe Herþey orada yaþanan kadar sahteymiþ
Belki biraz geç oldu Ama anladým Aslýnda bunu Sen yaþatarak anlattýn Þimdi Piþman’mýyým diye sorarsan Bana böyle bir tecrübe yaþattýðýn için Teþekkür ederim bakýþlarýmla....
Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.