Beni senden alýp götüren o otobüsten sana el sallarken Ýçimden geçen inip sana sarýlmaktý... Öyle çok istedim bunu ama yapamadým... Gitmesi gerektiðinde gidiyor insan...
Nasýl bir bakýþtý o baktýðýn içimi eritti buz gibi havada Mevsim kýþa dönüktü ve biz daha yeni anlýyorduk birbirimizi Düþünecek vaktimiz olmamýþtý çarpýþýp bakýþtýðýmýzda Beni bulduðun yerde kelimelerim vardý, Seni gördüðüm yer gönderdiðin selamýn olduðu yerdi...
Rastlaþmýþtýk bir þekilde gözlerimiz kitlenmiþti bize... Uzun zamandýr aradýðýmýz þey sen/bende mi gizliydi? Yoksa insan böyle olmasýný istediði için mi Bunu düþünüyor...?
Sende býkmýþtýn kendinden bende Beni mi arýyordun, benim seni aradýðým yerde... Ellerimi tutup hiç býrakmamak geçtimi aklýndan Ne olursa olsun buna deðer dedin mi?
Ben söylemeden söylemedin sevdiðini Ýnsanýn sevilmeye ihtiyacý olduðu kadar Bunu duymayada var bilmiyor musun? Ne zaman gözlerinin içine baksam Baþýný öne eðiyorsun... Korkuyor musun? Neden...? Benden mi?
Korkma... Ýhmal etmiþ olsanda zaman zaman beni Þu kýsacýk ömürde öðrendiklerim az deðildi... Hoþgörüsüz yaþayamam ben, Geldiðin gibi gideceðini biliyorum... Her yaþanýlandan kalan anýlara sahip çýktým Sanada çýkacaðým...
Üzülme ne kadar sitem etsemde sana Aslolan taþýdýðým kalbten yansýyandýr... Olmayacak duaya amin demiþ olsakta En azýndan bunu bilmek bile bana göre erdemdir...
Hangi aþk ayrýlýkla bitmemiþ? Hangi güzel þarký bir veda þarkýsý deðildir? Aþkýn en güzel hali ayrýlýk haliymiþ... En çok o zaman büyürmüþ insan... Kaybettiðin ben olsamda üzülme Kaybettiðim sen olsanda üzülmediðim gibi...
Kazandýðým/ýn yetecektir görmesini bil yeter... Ellerini bir kez tutmuþ olmak bile Gözlerindeki samimiyeti görmüþ olmak bile Bazý þeylerin yalan olduðunu bilmek bile Yaþadýðým saniyelere deðer...
Yoksun þimdi... Olsun...
Sibel Sardunyam Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.