O ki; nurlu, onurlu, þefkat, merhamet yüklü
Mehtap gibi geceyi güneþ gibi gündüzü
Aydýnlatan, en seçkin, en yüce rahmet yüklü
Yýlmadý zorluklardan sönmedi güler yüzü
O ki; Hakkýn Habib’i, elçisiydi en güzel
O ki; alemler için yaratýlandý, özel
O ki; oldu cihanda maðfirete emare
Kaybolmadan insanlýk hayattan mezuniyet
O ki; oldu Rabbine her anýnda þekure
Emin haliyle kalbe yerleþti memnuniyet
Var oldu cümle alem yer gök güldü Onunla
Kalem yazdý adýný hüsn-ü hatla ve nun’la
O, insanýn bekasý ayný anda ezeli
O, Muhammed Mustafa, O ki güle Padiþah
Nur akar simasýndan, O ki gülle bezeli
Kokusunu almayan çeker ebedi eyvah
O seçilip övülen, adý levh-i Mahfuzda
Yazýlýrken, o anda çözüldü cümle buz da
O ki gönülde yaþar, salâvat dilimizde
O ki en son peygamber güzel ahlak timsali
Ýfratý hep men etti günlük fiilimizde
Karanlýðý aðartan doðan güneþ misali
O ki, ümmeti için her zaman duasýyla
Kurtuluþ isteyendi nur saçan þuasýyla
Ya Habib; þefaat et mahþer günü gelince
Ya Rabbi; komþu eyle cennetinde ölünce
14.NÝSAN.2013
ANKARA
NÝLÜFER SARP