gönlüm bir çöl her aný döngüsünde ateþin serinliði nerede bu yaþamýn ? yakar tinimi alevin her zerresi de ki sen cayýr cayýr bedenim.
vahalar mý? ah vahalar! yeþerdiler zaman zaman solup sarardý her biri ateþinde bu çölün yittiler bu figana ne verdiler aman ne de tanýdýlar bir zaman.
sen ki son bir vahaydýn görkemli ve pir u pak bir kýrdýn ki ah hiç ardýna bakmayarak.
þimdi yüreðim isyanda, bak iki uzun yýl geçti gözü yaþlýdýr gönlümün ne dur var bana ne durak yas matem ve feryat mevsimler böyle geçti be gülüm hüzünlü ve aðlayarak.
doðan karaaðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
karaağaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.