yaþarken dünyanýn yükü altýnda ezilmekten býktým tepem attý anama beni niye doðurdun diye sordum o bana ilahi taktir dedi, bende hadi ordan yemiþsiniz naneyi dedim o bana töðbe töðbe dedi,
ve anamla biraz yürüdük yolun ortasýnda siyah renkli kýrmýzý plakalý bir araba duruyordu, aracýn yanýnda kýrvatlý bir adam el sallýyordu insanlar kaldýrýmda eðlip kalkýyor büzülüp çözülüyordu, anama bu adam kim dedim anam bu vekil dedi, bende asilin vekile eðilip büzülmeside mi ilahi taktir dedim anam güldü ilk defa beni anladý
ÝRFAN KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.