Ey kalbimin hicranpayesi, sürur neşesi!
Kaç zamandýr soramadým
Ýçime attým, meþguliyetadýna kandým evet, aldandým
Mütehassis olan bitkalbin incinmesi, hiç söz etmeden edebi nefeslenmesi ne latif
Ve fakat bu hakikatianlamak için hissiyatým, naifliði terennüm ederek, tefekkürün ikliminde inþaedilerek ayýlmasý lazým
Ne vakit zarif birnezaket görsem
Seni hatýrlarým, sabrý vekana atýný imrenerek hal-i aczi yetime yanarým
Kelam etmek içindüþünmenin ve eftaliyetiyle nefeslenmenin feyzine ne kadar hasretim
Bu bakýmdan çekingenlikhasýl oluyor, içimde bir endiþe uyanýyor, sessiz çýðlýðým nedense duyulmuyor
Birkaç resim karesi geçtielime
Mazinin en ülfetli veþevkli günlerinden, þimdiki halimle irkildim birden
Ne olmuþtu bize, oncasancýlar, sýzýlar niye, niçin mefkuremiz deðiþti, fikrimiz kesiþti, zikrimizmuhabbeti terk etti
Günü geçirmek, keþkelerle nefeslenmek, ah u zar eylemek þimdiye kadar kime ilham ve esin verdi,deva bahþetti
Artýk inanýyorum ki bizkaybettik
Azimeti, kemali yeteteslim ederek nefsimizi ihya ettik
Baþkalaþmayý farklýlýksandýk, riyadan güya kaçýndýk ve fakat onunla yol aldýk
Ýlgi ve iltifatýsamimiyete deðiþtik, cezbeden olmak için ne kadar gayret ederek kendimizdengeçtik, kalbimizi hiç dinlemedik
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.