AĞLADIM

Anamdan doðalý gülmedi yüzüm
Çekilmez dertlerle doldum aðladým
Aradým cananý yanýyor özüm
Has bahçe içinde soldum aðladým

Dertliler þehrine bir mekan kurdum
Nefsimi tanýdým orada durdum
Yalan imiþ dünya sineme vurdum
Ummaný deryaya daldým aðladým

Bir usta yanýnda olmuþtum çýrak
Bu dünya iþini ederdim merak
Dedim bu yarayý can nasýl sarak
Kýrkýnda bir dostu buldum aðladým

Zalimin zulmünden kýrýldý bilek
Yalvardým kadere biz nasýl gülek
Anladý halimi güldürmez felek
Sonunda bak gülce oldum aðladým.

GÜLCE

Sosyal Medyada Paylaşın: