Hasretin kaldı!...
Sorma þimdi:” Nedeni ben miyim?,.Bu halin!”
Ezeli, düþmaný oldun, sevgimin-kalbin be zalim,
Yuvarlanýr boþluða, tutunacak sarmaþýðým yok,
Kuru arama gözlerim de, yaðmur damlasý çok…
Yýkýk-viraneyim, sen gideli onca yýllar bilmedin,
Düþündün mü hiç? Sevildiðini bir kez görmedin,
Baþka kollar seni mutlu etsin, aramam-sormam,
Kafam senle dolu hâlâ, baþka bir þeyle yormam…
Ziyaný yok, avunurum, eski resimlerine bakýp,
Tazelerim aþkýný, közleri yeniden, üfleyip-yakýp,
Suretin hayalimi süsleye dursun, sonsuza kadar,
Sana göre geniþ dünya, bana göre fýndýk kadar…
Önüm de bitmez yýllar, ellerim hep boþ kalacak,
Gönlüm uçurumun da, hayatým periþan olacak,
Bu sensiz dünyam da, aðaran saçlarým kaldý,
Býraktýðýn kýrýk kalple ruhumu, hasretin aldý…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.