SENSİZLİK ZAMANLARI
sensizlik zamanlarý
Artýk duramýyorum içerilerde. Bugün de limana koþtum sabahýn bu erken saatinde. Deniz havasý aþk ve hasretle birleþince bambaþka çarpýyor insaný. Kendimi sýrtüstü serin sulara býrakmak istiyorum.. Ayný tatillerde yaptýðýmýz gibi. Ve suyun götürdüðü yerlere gitmek istiyorum sorgusuzca.
Ýyot kokularý ta ciðerlerime, ruhuma kadar doluyor. Ýnsanlar bir telaþ içinde bir o yana bir bu yana koþturuyorlar. Biliyor musun çok üzülüyorum. Ýnsan yaþamýn anlamýný yitirince koþuþturacak hiçbir þeyi kalmýyor. Ayný benim seni yitirdiðim gibi.
Yine bir turnanýn kanat çýrpýþýna takýldý gözlerim. Ne güzel süzülüyorlar gökyüzünde. Sen turnalarý çok severdin. Turnalarýn eþlerini hiç deðiþtirmediklerini senden öðrenmiþtim. Ýmreniyorum onlarýn masum aþklarýna. Benim yüreðim senin yollarýna takýldý sevgili. Mahkumu oldum hasretinin, çaresiz bekleyiþlerin… Senden ne çok þey öðrendim. Keþke sensizliði de öðretip öyle gitseydin.
Nikah masasýnda yalnýz býrakýlmýþ, gelinliðini soyunmaya hazýrlanan genç kýz gibi boynu bükük terk ediyor, aðaçlar mevsimi. Ayaklar altýnda sarý yapraklar acýlarýna bile aðlamýyorlar artýk. Oralardan uzak bir yerlerden görüyor musun sevgili? Sen ki, hissederdin görmesen bile. Bazen gözlerimin dolduðunu, göz yaþlarýmýn bir düðüm olup boðazýmda takýldýðýný hissediyor musun?
Sabah meltemi saçlarýmý hatýrlattý bana ne güzel uçuþurdu rüzgarda sen toplamaya çalýþýrdýn. Titrerdi ellerin dokunurken, kýyamazdýn bir telinin kopmasýna bile. Sen gittiðinden beri topladým hiç rüzgarda savurmadým sevgili. Ve üþüyen ellerimi ellerine alýp ýsýtýrdýn. Bir bebeði tutarcasýna korkardýn incitmekten. Þiirler fýsýldardýn kulaðýma. Neþeyle mutlulukla doldurduðun dünyamý gidip de neden kararttýn sevgili. Seni hangi karanlýða attým hangi acýya býraktým ki beni kederlere saldýn sevgili?
Ýçime sýzýsý düþüyor gelinciklerin. Ýçimde sancýsý cýrcýr böceklerinin. Kelebekler konuyor ellerime üç ömürlük, ayný aþkýmýz gibi. Güzel olan þeyler neden bu kadar çabuk bitiyor sevgili. Oysa daha gözlerinin derinliklerinde kaybolmamýþtým. Daha gözlerinin güzelliðine doymamýþtým.
Býrakýp gittiðin acýlara bile daha bir sarýlýyorum. Yüreðimle sarýyorum senden kalan ne varsa. En küçük anýlarý bile unutmadým. Gülüþünü, yürüyüþünü, mimiklerini hiçbir þeyini unutmadým sevgili. Bir film gibi her gün defalarca o filmde baþrol oynuyorum. Ne yazýk ki bu film mutlu bir sonla bitmedi.
Hep geleceksin diye bekledim. Ha bugün… Ha yarýn... O yarýnlar hiç bitmedi, hiç bitmeyecek sevgili…
Leyla Akgül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.