tükenmez tükenen bedenler ruhlar vazgeçmeyince…

O benmiydim... gerilere bakmadan koþar adým kahkaha atan,
Þarkýlarý derinlemesine içime çekip... baðýra baðýra haykýran,
Çok geçmiþ geçenler... acýtmadan, tatlý bir hülya ardýndan,
Hatýrlarmýsýn... yýllar yokmuþ gibiydik, toz pembeydi hayaller,
Nemi kaldý elimizde... koskoca yaþamdan, yýpranmýþ kalpler,
Bilirim... tükenmez tükenen bedenler, ruhlar vazgeçmeyince…

Gün yüzü bile göremedik, perdelenmiþ gözlerimizden,
Yaþadýk evet... en güzel biçilmiþ kefende gönlümüzce,
Arayýþ diyorsun ya geçmiþi... o yaþayamadýðýmýz gelecekti,
Þimdiki hayaller, baþkalarýnýn üstüne olurmu bilmemde...
Küçük kýrýntýlardan, bizede pay çýkarmý... mutluluk nedir ki...
Yinede... hiç kaybetmediðimiz, umudumuz yaþatacak bizleri,
Bilirim... tükenmez tükenen bedenler. ruhlar vazgeçmeyince…


O benmiydim... süsünden baþka biþey düþünmeyen,
Çocukca küsmeler, nazlar,cilveleþmeler... hani ne kaldý elimizde,
Yýllarýn yorgun, üþümüþ,titrek, sebebsiz yere gerginliði...
Diyorumki... birdaha deseler,yaparmýydýk hatalarý, düþüncesizce,
Tek resminle... gidilen tarih yolculuðu, ne zaman bitecek, sonu yok...
Bilirim... tükenmez tükenen bedenler, ruhlar vazgeçmeyince…




Sosyal Medyada Paylaşın: