SAY Kİ

Say ki,
Gözlerinden akýyordu gönlümün nehri
Aynalarýn kýrýldýðý yerden
Yakaladým gülüþlerini.
Sessizliðin gölünde yýkanýyorduk
Ve yaralarýmýzýn kabuk tuttuðu
En hassas yerinden kanýyorduk.

Say ki,
Nuh’un Tufanýndan kopup da gelen
Son umuttu gözlerin.
tutunduðum.
Adý konulmamýþ bir çocuktu aþk
Ölümü beklenirken inadýna büyüyen.
Yolumuz sevgiden geçiyordu.
Çarpýþtýk birden.


Say ki,
En güzel türküleri kundaðýnda sallarken ahlarýmýz
Acýlarla doðranan umutlarýn yaralarýný
Sevgiyle sarýp,
Umarsýz bir aþkýn devasý olacaktýk.


Say ki,
Bir ülke arýyordu yüreklerimiz
Ýltica etmek için acýlardan.
Yolunu yitirmiþ fýrtýna kuþlarýydýk
Çýðlýk çýðlýða uçan,
Hüzünlü þarkýlarýn güftesinde boðulan
Yýrtarak gökyüzünü,
Güneþ topladýk bulutlardan.


Say ki,
Soluk soluða koþarken.
Arta kalan nefestik,
Tükenen zamanlarýn maratonunda.
Ve ilacýydýk aðrýyan yüreklerimizin
Eylül sonunda.
Bütün keþkeleri yakmak için
iyi kilerin ocaðýnda,
Yýkadýk kirli dünyayý yakamozlarla
Býraktýk güneþin avuçlarýna.



Say ki,
gönlünün otaðýnda hiç konaklamadým
Ve çekip içime kokunu yýllarca saklamadým.
Gün battý deniz kabardý aniden
Dalgalar yuttu bizi.
Ya da,
Tatlý bir meltemdi denizden gelen.
Yalayýp geçti ellerimizden.

Say ki,
Yaðmur yüklü bulutlar gibiyiz þimdi
Üstümüzde kanat çýrpar yýldýzlar.
Yaðsak üþürüz ,yaðmasak kurak.
Bu sevda çýkmaz sokak.
Anlýyorsun deðil mi?


Say ki,
Yalancý baharýn topraðýna düþen cemreydi aþkýmýz
Vurgun yedi çiçekler erken geldi kýþýmýz.


Say ki,
Bu aþk oyununu tamamlayan pazýlýn
Kaybolan parçalarýydýk.
Yerimize takýldýk ve oyun bitti.



Say ki,
Çölde seraptýk
Son yudum suydu avucumuzda aþk
Ýçerken akýp gitti.
Say ki,
Güzel bir düþtü yaþadýðýmýz
Uyandýk bitti.


MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: