Nefs kabarınca gönül kararır ve yara alır!
Ne vakit hevanýn etkisinde kalsak
Heveslerin heyecan yaþatan iþtahýyla yol alýp bakýnsak
Düþünmeyi bir tarafa býraksak, tefekküre hiç ihtiyaç duymasak
Salýnsak hülyalarýn vadettiði iklimin haz vahasýna, sýrýlsýklam olup biran olsun rahatlasak
Ýnsan ne kadar hayýflansa kar etmez
Ukdeleri uðruna sevdasýný karartsa baþ edemez, aþk denemez
Hevesin nefse mümeyyiz olan bir tabiliði vardýr, hali hicrana gark eden andýr, deðmez
Ýnsan nasibe inanýyorsa, kaderin iradesinde ki mizana tavsa, korkuyu sinesinde barýndýrmasýn, meþkuk bir temayüle kanmasýn, baþedemez
Aklý ve iradeyi bahþedenle yol alsýn
Edep ve tevazudan muhakkak ki uzak kalmasýn, kalbinde yaþatsýn
Samimiyet ve saflýðýn ihsanlaþan ikliminde nefesi ilim ve irfan için sarf ederek rahatlasýn
Ümit, sevmenin ve þefkatin en naif tezahürlerinden nükseden yakarýþtýr, ufkun derinliðinde coþkudur, aþkýn gözyaþlarýný sorgulasýn
Ne vakit hüzün içinde yol alýyorsa
Gün yüzüne hasret olan ümitleri solmaya yüz tutuyorsa içini karartmasýn
Her baharýn bekleyen bir hazaný vardýr, haz her nasipte sadakat gösterilen aþkýn þiarýdýr, ruhu bertaraf etmez unutmasýn
Gülmedi bahtým diyen, müsterih olmalý, sabrý ve kana atýndan nükseden insicamýn meramýyla yaratana el açmalý
Vurgun yemiþ mir melalin vahametinden kurtulmalý, Rahmet ve maðfiretin vaktine en kalbi manada bel baðlamalý
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.