YIL 1915
Çanakkalede ,güneþ baþka doðuyor.
Ezan sesi yerini top tüfek alýyor…
Ölümle sýnav veriliyor burda,
Mehmetçik yine karanlýk pusuda…
Bir iman koptu yine askerimin kalbinde,
Bütün Müslümanlarýn duasý Çanakkalede…
Karýþ karýþ vatan topraðýna kan akýyor,
Þehadet aslanlarý kükrüyor,kükretiyor…
Düþman kudurmuþ sanki,
Diþlerini gösteriyor köpek gibi…
Gelibolu yanýyor izinsizce,
Mehmedimin kaný akýtýlýyor þerefsizce…
Þahadet aslanlarý Bedirde Mohaçta can verdi,
Þimdide Canakkaleyi kurtarmaya geldi…
Anafartalarda ALLAH ALLAH sesleri
Mehmetçik elini ALLAHA çevirdi…
Anadolu kan aðlýyor, kim yanar.
Mehmedimin anasý kuzum diye aðlar …
Allah büyüktür vatan kurtulacak.
Düþman çanakkaleden denize akýtýlacak…
Alparslan’ýn,Fatih’in,Yavuz’un torunlarý düþman avýnda,
Her bir mehmedim ölüm safýnda…
Can veriyor mehmedim vatan için,
Anadolu insanýnýn yarasý derin mi derin…
Arýburnu,Conkbayýrý vatana kurban oluyor,
Tüm dünya bir tarihe þahit oluyor…
Mehmedim yine içti þahadet þerbeti,
Düþman illeti Çanakkale’yi geçemedi…
ÞEHÝDE ÖLÜ DENMEZ,ÞEHÝTLER ÖLMEZ
TARÝH YAZACAKTIR MUHAKKAK ÇANAKKALE GEÇÝLMEZ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.