Ellerimden uçuyor yapraklar Sonbahar esiyor gözlerime Zamaný tutuyor balýkçýlar boðaza karþý Yanaklarýma sürtünüyor yine þehrin bir düþü
Su, gökyüzüyle serpiliyor kanatlara, Bir Ýstanbul vapuru, yelkenler fora Dalgalar gözlerini fýsýldýyor martýlara Boranlar sarmýþ tüm ezgileri
Sahilde bir baraka da, Ýki kadehiyle iki adam Aðzýna kadar ab-ý hayata Efkar daðýtýyor maziden sakallarýna kadar iþlemiþ kirli yalnýzlýk çýkmýyor kahkahalarýna raðmen kadehlerinin
gün bitiyor düþüyle, düþüyle kaplýyor gözlerimi elimde mürekkep, elimde sen, elimde gökyüzü, elimde kýzýlýyla gökyüzümü saran cigara, ýþýk saçýyor bu ana, yalnýzlýðýma
12-07
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.