Kimse bilmiyor, tükeniyorum
Sensiz ce ölüyorum
Gözlerimin önünde
Sessizce karýþýyorum aþka.
Boyanmýþ gül rengi topraðýn bedenine
Öylece kayýp giderken ellerimden
Bir adým bile atamýyorum kendime.
Ýçime iþleyen sevdanýn
Raylarý mimlenmiþ
Ýntihar eylemlerinden
Kurtaramýyorum yüreðimi.
Vagonlarý yokluðunla dolu
Trenlere ezdiriyorum bensizliðimi
Biliyorum çaresi yok, bu hastalýðýn,
Biliyorum yokluðum. yokluðuna vurgun..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.