SABAHIMIN YILDIZI

Erzurum’dun…
Er geç zulüm oldun kar tanesi soðuk gecelerime
Erimeden muradýma eridim gözlerinin sýcaklýðýnda kar misali
Gözlerini yokladým alýnmasý zor yoklama kâðýtlarýnda
Hep buradaydýn aslýnda ama eksi vermiþti sana yüreðim
Eksilerek karanlýkta…
Yok umutlarým olanaklarda


Yokluðunda varlýðýný soludum, solunmasý en zararlý zehirlerde,
Tokluðunda açlýðýný hissettim, susuzluðu geçirmeyen en acý nehirlerde
Yazdým kendimi en aðýr cinayet romanlarýnda
Katili ortada yapayalnýz
Maktulü meçhul ‘’AÞK’’ larda


Sana göz yumdu çirkinliklerim
Kabulleniþlerdeki her evet idin sancýlarýmda
Hayýr demeye nasýl vardý tamiri zor sözlerin
Ýçime çektiðim son izmaritti o güzel gözlerin




Sabahýmýn Yýldýzý
Þimdi hangi evrende hangi gezegene uydusun
Oysa ben seni yüreðimin güneþi yapmýþken
Parlaklýðýnýn ziyasý söndürmeye kadirken
Yalancý güneþleri…
Acýlarýný yama yapmýþken bütün bedenime ellerin
Þimdi bu terk ediþ niye?
Söyle, söyle hiç mi sevmedin…

Ekmeðimdin arpa buðday ektim yüreðine,
Hasat vakti sen þimdi yaðmura hasret
Bense damara enjekte edilen þýrýnga gibi
Sürgün sürünmelerdeyim
Bana katýlan acýlarý hercümerç olmuþ vakitlere nispet
Serptim tavaf ederek
‘’Say’’ amadým sana dönüþlerimi
Bilerek..

Belki de aðýrlaþmýþ müebbet yedim
Bu aþkýn kör hapsinde
Zaman gardiyan olmuþ
Kelepçelenmiþ ellerimde yelkovanlar

Daralmýþtým vakitler ayrýlýða uzanan koridorlarýmdý
Daraðacýna asýlan kurbanlar gibi atýlacak tekmeyi bekler yüreðim
Vakit çok geç acýlar eklenerek çoðalýyordu
Cellatlar kasap olmuþ neþter vuruyordu acemi hekimlerime
Narkoz yemiþ gibi sarhoþ
‘’Aþk’’ kadar nazikti bedenim…
Diþ kýrýklýðýna uðramýþtý düþ aðrýlarým
Ýþ seni sevebilmek miydi yoksa sensiz ölebilmek miydi?
Bilemedim…

Sabahýmýn Yýldýzý
Hani yolunu kaybedersin ya
Bir çýkýþ ararsýn amansýzca
Pusula olmuþtun sen yüreðime
Artýk doðmuyorsun gökyüzüme
Bense acýlarý yoldaþ edindim
Kayboldum bendeki bende


15 Nisan 2013 Pazartesi

Serkan YAZICI

Sosyal Medyada Paylaşın: