Sýðýndýgým tüm limanlarým bir bir yitti
Mavi denizlerimi söyle vefasýz kim aldý...
Yaralý bir gül þimdi yüreðim
Ucurum kenarýnda açan güneþe muhtaç....
Ey sevdiðim gözlerim gözlerinde bitti
Gecenin nemi sardý tüm benliðimi
Beni böyle yaralý koydun gittin...
Gel gör beni çaresizlik neyledi..
Gün batýmýyla doðmakta
Güneþin doðuþuyla ölmekteyim..
Bir çift sözünü beklerken
Sevda mevsimi geçti bak sevgilim ömürden
Baharým kýþa döndü
Aþkýn yüreðime düþsün gonca güller açsýn dilerken
Açmadý gonca güllerim bir bir öldü
Ben yaralý bir gülüm
Aþk dikenlerinden kanamalý aðýr hasta yüreðim
Her bir damlasý
Beni benden alan hüzünlerinde boðan
Ben yaralý bir gülüm
Uçurum kenarýnda hayata tutunmaya çalýþan
Acýlarla yeniden doðmayý mý yazdýn
Yaradaným alnýma
Söyle mavi dünyam
Söyle gökyüzüm.
Sen böyle kýrmýzý karlar yaðdýrýrken
Sevda gülüm yeniden açar mý ?
Yaralý gülün yaralarý sarýlýr
Hayata yeniden gülümseyerek bakar mý?
Yitik kentin sokaklarýnda yüreðim
Yollarým sana cýkacaksa varsýn kaybolayým
Duy beni ey yar
Ben yaralý bir gülüm uçurum kenarýnda güneþe muhtaç
Güneþ senin gözlerin
Ben yaralý bir gülüm
SEVDALÝNKO
SÝYAH BEYAZ ÞÝÝRLER
15/04/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.