Ayrılmamalıydık biz

Ayrýlmamalýydýk biz

Bir elmanýn iki yarýsýydýk
Ayrýlmamalýydýk biz

Elem denizindeyim þimdi
Ayrýlmamalýydýk biz

Dön kadýn
Ayrýlmamalýydýk biz
Saçlarýnýn nehirlerindeyim
Unutulmazsýn

Bir sen dokundun içimdeki yaraya
Býrakma elimi çýkarken karaya
Güneþle seni koymam ayný sýraya
Tek sesinle aydýnlanýyor içim...

Tek aþkýn rengi beyaz
Dönüþün bana yaþatýr yaz
Ayrýlýk ve ölüm siyah renkli...

Sen ilk güneþsin gözlerin tanýþtýðý
Seni sevdim dað oldu gönlüm
Bahar oldu ömrüm...
Ayrýlýk utanýr aþk utanýr bizi ayýrmaktan...

Ayrýlmamalýydýk biz
Ben güneþli güzelliðe hasret kaldým
Yar dön
Biliyorsun biz bir aðacýn iki dalýyýz

Ya öldür ya dön...

Yar,ay güneþe ben sana dönüyorum biliyorsun...
Her hasta ayrý ilaca el uzatýr biliyorsun...

Bu ömür gül aþk gül bahar gül solmasýn ...
Dön

Zehri þeker eder yar
Ey zehri þeker eden yar...
Ayrýlýk da taþtýr aðýrdýr daðdan taþtan...


Biliyorum sen de þiirinsin
Uðruna dað delmeliyim
Sen de leylasýn çöllere düþmeliyim...

Dön
Gönlümü sererim ayaklarýna...
Bulutlar o an beyaz güle benzer
Nehir olur gözlerim
Bir ülke kurarým o an sana sil baþtan

Sen de bir aysýn gecemde ýþýðýn
Araya bulutlar girer


Miyadý dolmuþ hayallerin iþgalindeyim
Dur diyorum uzaklaþma diyorum bulut gözlerini alýp gidiyorsun...
Gül diyorum aðlýyorsun
Bilirsin zehrin öldürdüðünü...
Önümden dereler gibi akýyor saçlarýn
Elimi süremiyorum...

Ayrýlmamalýydýk biz
Dertlere gem vuramýyorum
Bent tuttun dilindeki bala
Biliyorsun aþkýn bal olduðunu...

Bu gün sana muhtacým biliyorsun
Gönlüme söz geçmiyor

Ben geceyim sen gündüz...
Uzak kalamayýz biliyorsun

Allah sevmez ayrýlýðý
Bu günah senin sevgili...
Dön
Çorak toprak oluyorum bulut olmuyorsun...
Testi oluyorum su gibi dolmuyorsun
Ýçimin kan aðladýðýný biliyorsun


Ayrýlmamalýydýk biz
Halimi görüyorsun
Çöle düþüyor gölgem bile
Kilit vurulur bülbül dile

Gündüzüm gece oldu
Gördün
Gece bile aðlar yitirince gündüzünü
Gitme diyorum gidiyorsun
Sonbahar bahçeleri gibi oluyor zaman
Gözlerim bulut oluyor
Güneþini yitiren dünya da aðlar ...
Gör diyorum dünyamý görmüyorsun.
Duy þarkýlarýmý diyorum duymuyorsun


Gülü bülbülü ayýrmýþ bir zalimdir ölümdür ayrýlýk...

Dön
Dön
Gittin gitti istanbul yüzün...
Gece olsun gündüzün
Dön
Dön
Çöle dönüyorum

Ayrýlmamalýydýk biz
Sen gül ben bülbül
Gittin çiçek elin gitti
Baharým gitti...
Biliyorsun
Yetmez mi oldum kül

Ayrýlmamalýydýk biz biliyorsun aðlýyacaðýmý
Dön güneþim güneþ kalplim
Dön
Ýçimin dallarýný kýrarak gittiðini biliyorsun
Sadist

Ýki dað birbirinden ayrýlsa
Ayrýlmamalýydýk biz
Daðlar bana deðil yük
Daðlardan aðýr bu yük

Ayrýlmamalýydýk biz
Dön
Sen de memleketimsin biliyorsun
Gurbet oldu her yer

Dön
Dön
Gittin gitti istanbul yüzün...
Gece olsun gündüzün
Hani bizim de çiçeklerimiz olacaktý

Yangýn ve kül her yerde
Biz bu ateþin külünde yanarýz
Aklýmdasýn gönlümdesin bunu biliyorsun
Ey bir elmanýn yarýsý
Ölüm bu ayrýlýðýn adý


Gel getir yaþanmýþ binlerce hikayamizi...

Aðaçlar aðladý
Kuþlar þimdi göz yaþý
Hangi mevsimdir gelen
Bu gidiþe kýþ dedim
Bol karlý ve fýrtýnalý
Üþüyorum þimdi yollar gibi
Deniz þimdi öfkelidir,Ýstanbul öfkelidir

Zaman gece þimdi
Güneþim dön
Ey giden ateþ geceler serindir üþürüm
Bu gecenin gözü kartal gözü
Bu gecenin pençeleri var
Þimdi aðlýyor bulutlar bunu biliyorsun
Dereler hep denizi arar biliyorsun...
Güne bakanlar sadece güneþe döner biliyorsun


Dön

Bitir bu kör ayrýlýðý
Sürdürme karanlýðý
Düðümlendi gözlerim dön
Ýntiharýn eþiðinde aklým dön...
Küflü bir makasla kesildi dilim
Karanlýðý þiþman bir dað kesti yolumu
Alýp gittin cenneti...

Sen ilk sevgilisin benzemez hiç bir güneþ sana
Hep beklenecek kadýnsýn
Çürüsen þu kara toprakta geçemem senden
Mahþerde de beklenecek kadýnsýn

Gittin yýktýn harabeye döndüm o gün bu gündür
Dön
Yolcusu yolunu kaybeder kýþta bedenim iþte
Bu Ortaköy meydaný da üþüyor þimdi
Yaþama sevincim hangi dala tutunsun
Aklýmý hangi kuytu kabul eder


Dön
Çünkü güneþler gider ve döner..

Sürdürme ayrýlýðýn zifiri karanlýðýný
Telefonuna davran.sesinin ay ýþýðý karanlýðý daðýtýr biliyorsun
Ben bende deðilim senin göklerindeyim hep
Senin göklerinde olacaðým hep...
Yitik güneþini arayan öksüz dünya gibi olurum hep


Karlar fýrtýnaya emanet þimdi
Bedenimden can çekiliyor þimdi
Aþkýn da çiçek olduðunu biliyorsun
Gönül de üþür...
Gözlerim köpük köpük oluyor denizlerde
Martýlarýmýn göçeceði sýcak ülke de yok
Gönül de ölür biliyorsun

Bitir bu ayrýlýðý ey gözlenen güneþ
Çýðýrtkanlýklarý üstünde þimdi martýlarýmýn
Hüzünlü þarkýlar düþüyor dilime þimdi
Gözlerim denizin dalgalarýnda hüzün an an büyüyor
Bu boðaza bakýp
Ben hiç böyle anlamlý aðlamamýþtým



Misk veya amber yaðmuru saçýnýn kokusu
Allý pullu saçlarýn, Ýstanbullu kokusu
Getirmedi kokusunu o saçlarýn rüzðar hiç yok onda da vefa
Kýþ geldi bana kýþ ey güneþ
Saçýnýn bir teline Karun’un mülkünü ederdim feda
Kýþlarda olduðumu biliyorsun
Bütün anahtarlarýný taþa çalmýþ bir Karunum þimdi

Gittin
Sislerdeyim þimdi
Dön
Bitir kör ayrýlýðý
Kahkahalar gündüzse hýçkýrýklar gece
Çýkar gelirsin diye bir gece
Bir ümidi bir büyütmesem
Karanlýklara gömerim bir ülkeyi
Yýldýzlarý kör ederim

Mezar beni bekliyor olsa ben seni bekleyeceðim
Kara sevdalýným biliyorsun
Zor veririm son nefesimi,dönmezsen
Bir senin omuzlarýnda aðlanýr
Dön


Gittin, dön
Gecenin gündüzü var
Kýþýn baharý...diyorum
Dön
Dön
Hani sevdamýz göl olacaktý...

Gittin
Dön
Güneþler gider ve döner


Dönmez sanki göçen kuþlar daha
Gözlerim dursa kahraman gönlüm aðlar
Gündüzler geceye benziyor artýk
Dilinde þarkýmýz vardý gözlerinde aþk...
Dönmeyeceðini söylersen nehir olur ateþlere boþaltýrým kendimi
Sürdürme bu deli küslüðü
Dön

Çiçekler böcekler ile karþýlarým seni
Bu dönüþün adýný bahar koyacaðým

Eðer uzarsa bu bekleyiþ
Gençliðimde,ihtiyarlýðýmda gözlerim bir
Seninle kamaþsýn...


Tek sensin sevilecek kadýn gönlüm senin hep
Dön sevemem ki, bir baþkasýný
Güneþten karanlýða dönmez bu gönül biliyorsun

Söndür bu cehennemi...

Ey sevilen kadýn
Bu ayrýlýk öldürür ve geceler serindir üþürüm

Rüyalarýmýn süsüsün yar
cennetimsin baharlarýn sesisin yar
Ömrümün baharý sensin
Ben yar öksüzü oldum sen ölmeden
Cennetten çýktým çöllerdeyim biliyorsun
Adem de böyle yaþamýþtý ayrýlýðý

Bu dünyanýn gülü sensin
Bu gönlün gülü sensin...
Feryatta bu bülbül
Hüzün var seherlerde biliyorsun
Sürdürme küslüðü
Güneþe giden yol sensin...


Toprak bizi almadan
Gül versin gül fidaný...
Erik aðacý erik
Tamamlansýn bu çiçek mýsra...
Gülsün öksüz þiir...
Dön

Alnýmdan sildim geceyi
Bak sahillerime güneþi getirdim
Dön diye
Halýlar serilir yoluna dön...

Dön güneþ gör güneþ
Dünya mahzun bir kuþ
Bulutlardan ziyade aðlýyorum bak...

Sen benim aktýðým denizimsin...
Ben geceyim sen gündüz...
Ayrýlýðýn aðlattýðýný biliyorsun ey havva
Hani hiç ayrýlmayacaktýk


Unut deme ne olursun
Yusufum.Ferhatým ...mecnunum ben...
Toprak geçebilir mi bulutundan
Ey gözleri topraðýma nur býrakan
Elleri kalbe unutulmaz aþký yazan
Dön
Dön
Biz de mavi uykular uyuyacaktýk...
Hani maviliðe koþacaktýk...
Mavi masalýmýz bu aþk biliyorsun

Güneþini yitiren dünya oldum dön
Baharýný yitiren bahçe oldum
Ben senin yörüngenin esiriyim
Ben senin çölünün nehiriyim
Bu zincirleri nasýl kýrayým
Unut deme ne olursun

Ben de ikiye yer yok
Vataným demedim bir baþka vatana
Senden baþkasýný da sevemedim...
Hani ateþ düþmeyecekti bu kuþ yuvasýna
Hani dilinin zehri yoktu senin...
Öldü mü güneþe benzeyen sözlerin...
Ayrýlýðýn zindan olduðunu biliyorsun

Vefasýz olamazsýn sen ...güneþlidir yüreðin...
Aþký biliyorsun Zeliha’sýn sen...
Melek yüreklisin...Aþk senden doðmuþ...Havvasýn sen...

Delidir benim inadým çok
Ýnadýma yenilirsin sen
Rüzðara yenilen kýr çiçeklerine benziyorsun sen çokça
Sosyal Medyada Paylaşın: